Luis Daal – Si nos alma skucha/ Als onze ziel luistert…
Si nos alma skucha…..
kwántu kos l’é n’ komprondé;
kwántu pensamentu tristu,
sin speransa i sin lus,
lo no para bira
fwente di legría, lus i fe
ku ta konsolá i duna bida.
Den nos móndinan privá
di bèrdè, lo nos mira
man di Dios i su poder
ora awa kai i solo para
pinta anglo riba kweru
di nos tera maltratá…
Kon manera un artista,
lagadishi ku su rabu
kje bin’ toka un serenada
riba wiri di un blachi
ku a seka bòw’i un palu;
òf zonido den djanochi
di mil kriki ku ta parse
stèm di Dios den skuridat,
pa nos sâ ku, asta, ej
tin bejesa, si nos skucha:
den kantika’i jonkumán
di nos bjentu ‘i ost baldadi
ku ta hunga kuri-kwé
ku su mes den un mondi’i datu
o den palu di maíshi
ora nochi ta baj sera,
o maínta ora un tòw di para
para blèr na kant’i dam
unda nan ta yega bon temprán
pa bin bebe, baña i bati
bleki, promé solo bolbe sali.
I ora núbjanan aja ‘riba
blanku-blanku, sin purá,
krusa un shelu blòw i kla,
tá manera man di Dios
ku ta skirbi su grandesa
déntr di nos kurasón,
si nos alma sâ di skucha…
[Papiamentu]
Als onze ziel luistert…
Als onze ziel luistert…
wat zou ze allemaal niet begrijpen;
hoeveel sombere gedachten,
zonder hoop noch licht
zouden tenslotte niet worden
bronnen van blijdschap, licht en geloof,
die vertroosting en leven geven.
In onze bossen, van groen verstoken,
zullen wij Gods hand en zijn macht zien
wanneer het geregend heeft
en de zon de huid van ons
geplaagde eiland met gele
anglo-bloemen kleurt
Hoe de hagedis dan
als een kunstenaar een serenade
wil brengen met zijn staart
als wiri[1] bespelend
een onder een boom verdord blad;
of de nachtelijke geluiden
van duizend krekels die lijken op
de stem van God in het donker,
zodat we weten dat zelfs daar
schoonheid te vinden is, als we maar
goed luisteren: in het minnelied
van onze baldadige oostenwind,
die met zichzelf krijgertje speelt
in een bos vol cactussen
of in een maïsplant
als de avond valt,
of ’s ochtends, als een zwerm vogels
bij het bassin staat te krijsen,
waar zij behoorlijk vroeg komen
om te drinken, baden en roddelen,
voordat de zon weer opkomt.
En wanneer de wolken daarboven
spierwit, ongehaast,
een helderblauwe hemel doorkruisen
is het alsof Gods hand
zijn grootsheid in ons hart
neerschrijft,
als onze ziel maar luistert….
Vertaling: Henry Habibe
[Papiamentu versie uit: Luis Daal, Kosecha di Maloa. Willemstad: L Van Dorp, 1963, p. ?. Nederlandse vertaling uit het artikel van Henry Habibe, ‘Guido Gezelle en Luis Daal als mystieke dichters’ op Caraïbisch Uitzicht, 10 maart 2017.]
[1] wiri: een ijzeren rasp
RSS
Facebook
Twitter
