Luidruchtig zwijgend, tegensprekelijk literair
door Marc Kregting
Meer nog dan door commotie werden Astrid Roemers loftuitingen voor dictator Bouterse omgeven door stilte. De schrijfster heeft, zeker sinds ze in 2016 de P.C. Hooft-prijs kreeg, behoorlijk wat aanhang onder Nederlandse literaire smaakmakers. We leven dan ook in een tijd waarin de aandacht voor extra-Madurodamse fascinaties evident is. Ook mag Roemers vanzelfsprekende vermenging van politiek met literatuur inmiddels rekenen op medestand. Het geloofsartikel dat de persoon van een auteur geheel losstaat van teksten lijkt alleen verkrijgbaar bij De Slegte.
Portret door Marlene Dumas
Hoe eigenaardig is het dan in het literair bestel, een uitzondering daargelaten, afzijdigheid te zien op de eis dat de Prijs der Nederlandse Letteren niet wordt uitgereikt aan Roemer en op het besluit de ceremonie met de koning af te gelasten. De website Caraïbisch uitzicht publiceerde heel wat reacties: bijval en tegenkanting. Maar die komen, begrijpelijk, vooral uit Suriname (en uit het Roeptoeterije van Martin Bosma). Vanuit de literaire wereld liet bij mijn weten alleen Maria Vlaar van zich horen. In de Belgische krant De Standaard, die daarna in de van Noord-Nederlandse contacten doordesemde letterenbijlage senior writer Marc Reynebeau moest inroepen om zich voor de tweede keer in één week over de kwestie uit te spreken.
Lees hier verder op neerlandistiek.nl, 20 augustus 2021
RSS
Facebook
Twitter
