blog | werkgroep caraïbische letteren

Lucy Kortram – Gedicht

Update

Thuis is hij hij,  geen simpel punt op een vlak. Hij is, bestaat op het kruispunt
van zijn assen, ingekaderd door veel vlakken,  neemt hij ruimte in  met
klasse,  gender, etniciteit, geaardheid, leeftijd, nationaliteit. 
Thuis  is hij hij, een veelvlak, kubus van glas, waarin zichtbaar assen  elkaar
omstrengelen, concurreren, inspireren in hun kruispunt.  Zijn bewustzijn,
inclusief perspectief,  schept  denkkracht, meer-dimensioneel,
weldadig,  comfortabel, heel voelt hij.
In de samenleving wordt hij weggestopt in een goochelhoed
zijn assen als wegwerpgoed, achteloos gereduceerd tot enkel zwart, 
zijn bestaan zo gelegitimeerd als punt.
Geen  veelvlak dus, geen kubus van glas, geen denkkracht wordt hem toebedeeld,
men ziet hem als een etnisch punt, een stip wellicht.
Punt uit!
De samenleving denkt selectief, de tango danst men exclusief
struikelend op het hellend vlak van een plat getreden platter plat
Cogito ergo sum,  ik denk dus ik besta
maar in de samenleving bestaat hij omdat hij zwart is,  basta
Descartes 2.0

Uit: Een geluk als nieuwe wijn geschonken. De 100 beste gedichten uit De Gedichtenwedstrijd 2019. PoëzieCentrum.

Golo. Foto © Terrence Vola

on 28.05.2020 at 20:07
Tags: /

1 Trackback/Ping

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter