LHBTI+ in de Surinaamse literatuur
Geschreven door Jerry Dewnarain
Hoe wordt homoseksualiteit in de Surinaamse literatuur beschreven? Net als elders vinden maatschappelijke problemen rondom homoseksualiteit hun weerslag in de Surinaamse literatuur. Daar waar religies sterk de waarden en normen bepalen, is homoseksualiteit vaak een beladen onderwerp en voer voor maatschappelijke discussie. Als over dit onderwerp in de Surinaamse samenleving wordt gediscussieerd, bijvoorbeeld op social media, dan komen de invloed en standpunten van het geloof altijd ter sprake.
Surinaamse auteurs hebben homoseksualiteit uit de taboesfeer gehaald door dit onderwerp te bespreken in hun werk. Hoe dat is gedaan, wordt hieronder geïllustreerd aan de hand van enkele fragmenten uit Surinaamse werken.
Eind jaren 60 en begin jaren 70 van de vorige eeuw, aan de vooravond van de onafhankelijkheid van Suriname (1975), wordt vrijheid een heel belangrijk thema in de Surinaamse literatuur. Surinaamse auteurs als Leo Ferrier, Bea Vianen, Edgar Cairo, Astrid Roemer en later Joanna Werners schrijven expliciet over homoseksualiteit. Maar ook vóór de Tweede Wereldoorlog is hierover geschreven, zoals in Bruine Mina.
Lees hier verder in literatuurgeschiedenis.org, 2 april 2025.
RSS
Facebook
Twitter
