Lezing Eric de Brabander met Alexander Kraft van Ermel aan de piano
Het grootste buurland van het Koninkrijk der Nederlanden is niet, zoals veel mensen denken, Duitsland maar Venezuela. Op woensdag 29 januari houdt Eric de Brabander in theater de Vaillant in Den Haag een voordracht over de politieke geschiedenis van dit land gedurende de afgelopen 100 jaar en de invloed daarvan op de relatie met Curaçao en op de Venezolaanse en Curaçaose literatuur, afgewisseld met pianospel van Alexander Kraft van Ermel. Aanvang 19.00 uur; inloop vanaf 18.30 uur; theater Vaillant, Hobbemastraat 120, Den Haag (Ticket: via Eventbrite aanmelden noodzakelijk i.v.m. catering)
In de tijd van Simon Bolivar was er een veel groter land, Gran Colombia, totdat dit zich opsplitste in Venezuela, Colombia en Equador. Vanaf die opsplitsing is het land onophoudelijk het toneel geweest van staatsgrepen, dictatoriale episodes, afgewisseld met democratische, getekend door nepotisme en corruptie. Op dit moment, met de dictator Nicolas Maduro aan de macht, is het niet veel anders.
Eric de Brabander werd in 1953 in Voorburg geboren, maar groeide op in Curaçao, waar hij naar het Radulphus College ging. Op zijn negentiende vertrok hij naar Nederland voor een studie tandheelkunde in Groningen. In 1979 verhuisde hij terug naar Curaçao waar hij in het oude stadsdeel Otrobanda van Willemstad een tandartspraktijk begon. Hij is getrouwd met kunstenares Ellen Spijkstra, met wie hij twee kinderen heeft.
Bijna alle boeken van Eric de Brabander zijn uitgegeven bij Uitgeverij In de Knipscheer. Zijn debuut Het hiernamaals van Doña Lisa (2009) werd later ook vertaald naar het Papiamentu: E bida infinito di Doña Lisa (2021). Andere boeken van zijn hand zijn: Hot Brazilian Wax (2011); De supermarkt van Veira (2013); Het dilemma van Otto Warburg (2016); De vergankelijkheid der dingen (2018); Avila Beach Hotel in 5 korte verhalen (2020); Het geluid van naderend onweer (2020); Vieira’s Supermarket (2021, Dorrance Publishing Company), Handen Wassen (2022), Urbina (2023).
Alexander Kraft van Ermel (1990) is musicus en filosoof. Net als Eric de Brabander is hij in Nederland geboren, maar groeide hij op in Curaçao. Al in zijn jeugd heeft hij een speciale band opgebouwd met de muziek van de Antillen. Hij kreeg pianoles van zijn grootvader, de Curaçaose componist Wim Statius Muller (1930-2019). Alexander treedt veelvuldig op om de muziek van Curaçaose componisten ten gehore te brengen en er over te vertellen. De muzikale erfenis van Curaçao kenmerkt zich door de uiterst dansbare klanken. De tumba’s, danza’s, mazurka’s, maar ook de walsen vonden hun weg naar de vele salons en danslokalen op het eiland. Wim Statius Muller drukte met zijn composities een stempel op de Curaçaose feestmuziek. Zijn dansen worden omschreven als ‘Chopinesque met een Afro-Caraïbische twist’.
RSS
Facebook
Twitter
