Leven Anton de Kom verfilmd als televisiedramaserie
Het leven van Anton de Kom (1898–1945), Surinaams vrijheidsstrijder en Nederlands verzetsheld, wordt verfilmd in een vierdelige televisiedramaserie.
Producenten In-Soo Productions (Parradox, Carmen van het noorden, Spion van Oranje) en Fu Works (Tirza, Zwartboek, Oorlogswinter) hebben de rechten verworven op de prijswinnende biografie Anton de Kom (Uitgeverij Contact) van schrijvers Rob Woortman en Alice Boots. Zij ontvingen voor dit boek de E. Du Perron-prijs 2010. De regie is in handen van Hesdy Lonwijk (Johnny Bingo, Feuten, Seinpost Den Haag, Hard tegen hart). Rob de Barbanson (o.a. Prijs Netwerk Scenarioschrijvers voor Zwart goud) en Sjaak Vlaming (o.a. Grijpstra & De Gier, Mees, Zwart goud, De wachtkamer) schrijven het scenario voor de verschillende afleveringen.
De Surinamer Anton de Kom is vooral bekend vanwege zijn strijd voor de vrijheid van zijn land, de hoop die hij zijn landgenoten gaf als “Papa de Kom’ en bovenal zijn boek Wij slaven van Suriname uit 1934.
Nadat hij verbannen werd uit zijn geboorteland Suriname [dit wordt dus weersproken door de biografie van Boots & Woortman! – red.], vestigt hij zich in Den Haag. Hij wordt in Nederland vooral bekend als antikoloniaal schrijver en intellectueel. Tijdens de Tweede Wereldoorlog gaat De Kom in het verzet. Hij wordt opgepakt en overlijdt in 1945 in het Duitse kamp Sandbostel. In 1982 ontvangt hij postuum het Verzetsherdenkingskruis.
De producenten willen de serie koppelen aan de herdenking van 150 jaar afschaffing slavernij die in 2013 wordt herdacht. Het is de producenten In-Soo Radstake en San Fu Maltha opgevallen dat er in de afgelopen decennia veel verhalen in en over Suriname zijn gemaakt, maar steeds vanuit een Westers Nederlands perspectief. Het is tijd, vinden zij, om het verhaal van binnenuit te vertellen, om een ander geluid te laten klinken over ons gezamenlijke koloniale verleden dan tot nu toe gehoord is.
Voor de in Suriname geboren regisseur Hesdy Lonwijk is de serie een droom die uitkomt. “Jaren geleden stond ik model voor het standbeeld van Anton de Kom in Amsterdam-Zuidoost. Er ontstond veel commotie over dat standbeeld en ik voel een grote verantwoordelijkheid om het verhaal van Anton de Kom op de juiste manier te vertellen.”
Anton de Kom’s dochter Judith en zoon Kees de Kom maken deel uit van een op te richten Comité van Ambassadeurs, alsmede politicus Harry van Bommel. Van Bommel: “Anton’s politieke acties en deelname aan het verzet in de Tweede Wereldoorlog vormen voor mij een belangrijke stimulans om zelf politiek actief te zijn. Zijn boek zou verplichte literatuur moeten zijn op Nederlandse scholen en deze serie verdient het om door iedereen te worden gezien.”
De producenten voeren op dit moment gesprekken met verschillende partijen, die enthousiast gereageerd hebben op de plannen, zoals de Stichting Herdenking Slavernijverleden 2013 en het NiNsee (Nationaal Instituut Nederlands Slavernijverleden).
De opnamen moeten eind 2012, begin 2013 starten en zullen voor een groot deel in Suriname plaatsvinden in samenwerking met de in Suriname gevestigde Stichting The Back Lot. De serie moet op tv uitkomen eind 2013. Momenteel zijn de producenten in gesprek met diverse omroepen.
RSS
Facebook
Twitter
Naar aanleiding van de voetnoot van de redactie in dit artikel wil ik nóg eens wijzen op het meningsverschil tussen de redactie en mij (te vinden onder mijn artikel “Hervonden? Waar?” op Caraïbisch Uitzicht van 28 januari 2010) over het al dan niet uitgezet zijn van Anton de Kom. Het verschil met uitzetting is zó miniem, dat ik het er op houd dat De Kom Suriname is uitgezet, Boots en Woortman ten spijt. U kunt het hier nalezen:
Michiel van Kempen zei: Ben het wel grotendeels met je eens. Maar als je de biografie door Boots en Woortman goed leest, zul je zien dat De Kom juist NIET Suriname uit is gezet. Dat is een van de opmerkelijke vaststellingen in de biografie.
Accoord Michiel, Anton de Kom is Suriname dan niet uitgezet, bij Boots en Woortman lezen we: “Vlak voordat de Van Rensselaer (aan boord waarvan zijn vrouw en kinderen zich reeds bevonden, RvdM) uitvaart, wordt Anton uit zijn cel gehaald en in een geblindeerde auto naar het schip gebracht. Niemand mag de in vrijheid gestelde Anton zien, het gouvernement vreest voor het uitbreken van een oproer. Het ticket derde klas wordt door de overheid door hem betaald.” Hij is dan wel “in vrijheid gesteld”, maar het gouvernement heeft hem aan boord van het schip afgeleverd en zijn passage betaald: het verschil met uitzetting is miniem. Helaas is niet bekend wat hem bij die in vrijheidstelling door het gouvernement is toegevoegd, maar Anton de Kom was realist genoeg –weten we uit de biografie– om zich daar niet tegen te verzetten.
Hopelijk kan de film dit beeld verduidelijken.
In steeds meer publicaties over het Nederlandse verleden, met name de oorlog cq. bezetting,komen geen communisten meer voor.
Communisten bestaan niet, hebben nooit bestaan.
Ook in deze publicatie over De Kom weet men het probleem “Communisten” angstvallig te vermeiden.
Het is een deel van De Kom dat verzwegen wordt, zoals men in kleinburgelijke families zwijgt over een homo-sexuele neef, over een tante die leuke doch onrespectabele opvattingen heeft en naleeft:
laat de buren het niet horen.
De Kom was veel meer dan een kleinburgerlijke neuzelaar, hij was een strijder en voor zijn gedachtes en principes moest hij sterven in een fascisten-kamp in 1945. Omdat hij communist was.