Leer van koloniale plaat
door Henk Slechte, historicus
Het publieke debat over Zwarte Piet is geëindigd met een rechterlijke uitspraak en de aankondiging van een idioot wetsvoorstel door de PVV. Nu is de Gouden Koets aan de beurt. Daarvan moet een zijpaneel vervangen worden, omdat de schildering, aldus het Landelijk Platform Slavernijverleden, een ‘verheerlijking is van slavernij en kolonialisme’ (NRC, 15 september). Het emotionele verzet tegen Zwarte Piet was nog vatbaar voor discussie. Piet is zwart, dommig, en ook nog knecht. Dat past niet bij een feest voor alle kinderen. De Gouden Koets is een heel ander verhaal.
Om te beginnen gaat het om een allegorische voorstelling uit 1898, dat de toenmalige koloniale maatschappij niet verheerlijkt maar symboliseert, precies wat een allegorie hoort te doen. De tegenstanders van het paneel keren zich tegen de geschiedenis. Die is helaas gebeurd en kan niet ongedaan gemaakt worden, of we achteraf trots zijn op wat gebeurd is, of juist niet. We kunnen de geschiedenis ook niet aanpassen aan onze huidige opvattingen, zeker niet door de schildering op een paneel van het staatsrijtuig te vervangen. Kennis van het verleden is wezenlijk voor iedere samenleving. Die helpt het heden te begrijpen en over de toekomst na te denken, en vooral te voorkomen dat we fouten uit het verleden opnieuw maken.
We moeten zorgen dat toekomstige generaties de geschiedenis beter kennen en begrijpen. Laat daarom het paneel met de koloniale allegorie op de koets staan, maar laat het onderwijs in de aanloop naar het uitrijden van die koets extra aandacht besteden aan deze donkere periode uit onze geschiedenis.
Ontleend aan opinie-pagina’s van NRC Handelsblad, vrijdag 19 september 2014.
RSS
Facebook
Twitter
