blog | werkgroep caraïbische letteren

Keramiekworkshop Suriname: Soerdjan Parohi

door Pieter Kemink

Aangekomen bij een afgedakte loods overvol met planken, stellingen, gedraaide vazen, brokken klei , scherven en duizenden divalilampjes, doemt op de pottenbakker Soerdjan Parohi, die rustig toe blijft kijken hoe we arriveren. Hij is aan het werk met zijn vrouw Yvonne. Yvonne is bezig om een nieuwe hoeveelheid divalibakjes te draaien voor het komende (hindoe) feest. Honderden heeft ze er vandaag gedraaid. Ze draait er 400 per uur, ze hoeft dan ook maar twee uur per dag te werken!

Soerdjan Parohi

Soerjan Parohi laat ons zijn werkplaats zien , hij laat ons de klei beproeven, die hij voor zijn vrouw aan het kneden is. Daarna laat hij ons zijn apparatuur zien die hij zelf heeft gebouwd. De meest bijzondere machine is een draaischijf uitgevoerd met een vier-versnellingsbak uit een auto die hij voor zijn pottenbakkerij gebouwd heeft. Op het eerste oog denk je aan een hoog Willy Wortel gehalte maar het werkt ongekend voortreffelijk. Hij stookt op hout in zelfgebouwde ovens, gemetseld met gewone baksteen. Bij de vuuropening laat hij een ventilator blazen.

Pieter Kemink en Soerdjan Parohi

Behalve pottenbakker is Soerdjan ook dichter, voordrachtskunstenaar en toneelschrijver . Hij heeft tal van liederen geschreven die door diverse Surinaamse en Indiaanse zangers nog steeds gezongen worden. Hij schreef gedichten in het sarnami, het Hindi, het nederlands en in het sranan tongo. In zijn gedichten staat de oprechte Surinamer centraal.

Hij heeft aan verschillende exposities deelgenomen en tientallen medailles gekregen voor zijn verdiensten. Aldus Soerdjan in zijn zelf geschreven biografie. Wij hebben deze biografie van hem gekregen toen we bij hem in huis werden uitgenodigd om wat te drinken en te praten.

Yvonne Parohi

Divali is het enige feest dat heel India verenigd. Traditioneel is het bekend als “Het feest van het licht”. In de praktijk worden kleine lampen (diya’s) aangestoken. Deze lampen zijn gemaakt van klei, waarin de lichtjes aangemaakt worden met als brandstof geklaarde boter, ofwel Ghee. Dit geheel heet de Diya. Deze aangestoken Diya’s worden in elke ruimte van de woning neergezet.

[van Pieter Kemink blogspot, 10 september 2010]

1 Trackback/Ping

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter