blog | werkgroep caraïbische letteren

Ken Mangroelal – Oude Liefde

Het schemerde nu
en in het wegstervende licht
veranderde ik
In een schimmige gestalte
en later in een ridder
van de nacht.
In mijn borst droeg ik
een minnelied
voor een oude liefde
een oude vlam
die in mijn binnenste
wakkerde.
Haar warme gloed
had niet ingeboet
en aan al haar zoet
deed ik mij wederom
te goed.
O, oude liefde
die niet roest.

Foto © Michiel van Kempen

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter