Joke van Leeuwen – Een jaarwisseling
Ze zitten in een kring, ruggen naar
de wereld, en zien de uren in het gezicht.
Ze sturen wie, teruggekeerd, te veel zijn
heen geweest, geen brieven nu, zoals
ooit van een feest met heerlijk eten
niet, en dan dat heerlijk-eten-niet
zo nauwgezet beschreven. Ze hebben
vers gerezen deeg, zacht zuchtend
groot geworden brood, oud weten.
Dood blad, nog van de zomer over,
cirkelt als levend in de wind. Binnen
mag uit papier wat ze bedachten voor
elkaar: iets waar iets anders bij of iets
van wol dat haast nog blaat of of of
of — de avond gaat een aanloop nemen.
Ze leggen wat ze kregen neer. Staan op.
Slikken een restje zin in. Zoenen
zich naar een nieuw alweer.
uit: Wuif de mussen uit (Querido, 2013)
Bij dit gedicht: In de tijd van de Bosnische oorlog woonde er een poosje een jong Bosnisch gezin bij ons in huis. Op Oudjaar kwamen ze aanzetten met wat zij dan allemaal aan warm eten, koeken en noem maar op aten. Onze ene schaal oliebollen en appelflappen schoof almaar meer naar de rand van de tafel:-))