Jit Narain (Djietnarainsingh Baldewsing) – lag mijn liefde op je hart als sneeuw op de takken
lag mijn liefde op je hart als sneeuw op de takken,
blijf toch stil, laat haar liggen.
wit was ze getrokken, de kou.
geen wind mag je raken, geen hete adem, geen tocht.
zo wankel lig ik op jou tot last.
smolt ik en stroomde zij door je hart tot de uiteinden,
voor de rillingen wil ik me verontschuldigen.
of liet jij de takken schommelen?
verwaaid werd ik tot meer verdriet.
paral rahá pyár hamár jaise him dánri pe,
ná hil ná!, parle rahen de oke.
ujjar es hincá gail rahá, thandhawá okare men.
hawá aur ná ki dhikal sáns, ekko jhoká ke bhi ná cáhi chuwe ke tohen.
atná dagmag paral hai ham banke bojhá tohare pe.
gal gaili ham aur bahal u, hoike tohár dil se dehin ke sab ant tak.
kapáhat khát ham máfi mángilá.
ki tuhin danriyan jhulá dele?
phuká gaili ham aur soc ke sok men.
[Sarnámi]
[Uit: Jit Narain Waar ben je daar / Báte huwán tu kahán. Met een voorw. van Michiel van Kempen. Paramaribo: SSN, 1987, p. 26-27. Geciteerd naar de licht herziene versie: Jit Narain Waar ben je daar / Báte huwán tu kahán. Haarlem: In de Knipscheer, 2018, p. 30-31.]
RSS
Facebook
Twitter
