blog | werkgroep caraïbische letteren

Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken

Op maandag 19 december 2022 bood minister-president Mark Rutte publiekelijk en doelgericht excuses aan voor het handelen van de Nederlandse staat in het slavernijverleden. Tevens hadden ministers en staatssecretarissen zich verspreid over de gebiedsdelen die ooit ‘de West’ werden genoemd, te weten Suriname, Aruba, Bonaire, Curaçao, Sint-Eustatius, Sint-Maarten en Saba.

De politiek-bestuurlijke top ging in gesprek met nazaten van slaven uit deze gebieden, benadrukte het onderkennen van de gruwelen van weleer en reikte – schijnbaar schuldbewust – deze nazaten, behalve excuses, een slavernijmuseum in Amsterdam en een fonds van 200 miljoen euro aan. Dit laatste zou meer in het bijzonder bedoeld zijn om de blanke Nederlanders bewust te maken van het weerzinwekkende slavernijverleden waarvoor hún voorvaderen eeuwenlang verantwoordelijk waren.
     De publieke spijtbetuiging en het openen van de belastingbuidel voor een museum en een miljoenenfonds zijn gevoed door een geraffineerde lobby van zwart-activisten en hun slippendragers, al dan niet donker van huidkleur. Deze lobby wordt gekenmerkt door een verwrongen beeldvorming van slavernij in de West en door het negeren van het emancipatieproces dat al vóór de afschaffing ervan in 1863 was ingezet. Een zwart-activistische elite legt een eisenpakket neer dat geen bijdrage levert aan die emancipatie van de nazaten van de slaven en bovenal privileges voor zichzelf schraagt.

In Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken ontbloot Aart G. Broek wat opportunisme, privileges en onwetendheid van zwart-activisten buiten het zicht plaatsen en wat zij witte onderdrukkers gratuit verwijten. In het eerste essay – getiteld ‘De verraderlijke dramatiek van zwarte heilsprofeten’- wordt ingezoomd op zwart-emancipatorisch handelen sinds de afschaffing van de slavernij. In het tweede –  ‘Stoutmoedig afrekenen met het koloniale verleden’ – wordt de uitdaging aangegaan om het vergevorderde emanciperen in het Koninkrijk der Nederlanden en Suriname daadwerkelijk serieus te nemen.
     Daar komen geen slavernijmuseum en bewustwordingsfonds van honderden miljoenen bij kijken, terwijl de excuses achterwege hadden kunnen blijven. Uiteindelijk mag duidelijk worden wat in het Kinroois dialect als volgt wordt verwoord: de weurs zelf neet wit door angere zwart te make! 

Aart G. Broek, Je wordt zelf niet wit door anderen zwart te maken. Haarlem: In de Knipscheer, [21 februari] 2024.

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter