blog | werkgroep caraïbische letteren

Javaanse jongens

door Nellie Bakboord

Javaanse jongens hèbben mooie bruine lippen. Misschien dat heel Suriname direct een ‘gil’ geeft of ‘ieuw’ roept zodra ze lezen wat ik schrijf maar ik waag het erop. Voor hetzelfde geld is heel Suriname het wel met me eens maar durft het niet toe te geven. Ik durf ‘t. Hardop.

Laatst reed ik met Amat rond een uur of vier vanuit Noord via de Ring naar het Cupidoproject. Gabriëllastraat. Hij kende de buurt goed. Amat was niet zijn echte naam maar de naam van een Javaanse jongen op wie ik vroeger erg gesteld was. Amat was toen 10 jaar en ik acht. Kalverliefde. Hoe verder wij de Ring opreden hoe meer ik aan Amat dacht, vandaar dat ik de uiterst vriendelijke taxichauffeur met de mooie bruine lippen voor vandaag de naam Amat gaf.
Vanwege het contrast met zijn gelige huidskleur leken zijn lippen bruin ingekleurd. Ik bleef kijken. Gefascineerd! Toen ik in de Anamoestraat de auto instapte raakten mijn ogen behoorlijk in de war.
Amat had echter niets in de gaten. Hebben Javaanse jongens weleens iets in de gaten? Aaybaya. Tot het begin van de Ring hield ik me kalm. Vanuit mijn ooghoeken, ik moest een beetje schuins zitten, kon ik onopvallend zijn ook mooi gevormde lippen gadeslaan. Aay mi Gado, echte zoenlippen! Die conclusie kon ik gerust trekken. Amat reed heerlijk rustig waardoor ik met alle gemak verder kon observeren. Voorzover mijn ervaring reikt, rijden Javaanse taxichauffeurs altijd rustig. Noch de radio noch de cd-speler stond aan zodat ik totaal geconcentreerd mijn gang kon blijven gaan. Halverwege de Ring hield ik het niet meer uit en startte een nietszeggende conversatie. Amat kwam, alsof hij erop zat te wachten helemaal in de stemming, beantwoordde al mijn vragen glimlachend en hield zich tegelijkertijd op de Ring keurig aan de toegestane snelheid. Hierdoor kon hij met gemak en uit beleefdheid met de regelmaat van een klok zijn gezicht naar mij toekeren. U raadt het al. Ik kon nu met datzelfde gemak, terwijl ik genoot van zijn rustige rijstijl openlijk genieten van zijn mooie bruine lippen. Gelijk een smakelijk voorgerecht in afwachting van een bijzonder hoofdgerecht. Voor mij was ‘de hot stone massage van Marijke’ op het Cupidoproject, het hoofdgerecht. Zonder dat Amat het wist deden zijn bruine lippen dienst als voorgerecht. Of was het zijn rustige rijstijl die mij reeds in de sfeer bracht waarin men moet verkeren in afwachting van een hotstone. Een mens kan zich soms ook van alles in het hoofd halen.
Voor de deur van Marijke verzamelde ik alle moed. Eerst rekende ik keurig het afgesproken bedrag af en stapte kalm uit. Terwijl ik de deur van de wagen zachtjes dicht liet gaan, kon ik het niet laten. Dat ik hem vriendelijk dankte voor de prettige rit hoorde Amat helemaal niet maar toen ik hem complimenteerde vanwege zijn mooie bruine lippen, toverde Amat zijn meest ‘verlegen’ glimlach. Javaanse jongens! Ze hebben het echt wel in de gaten.

2 comments to “Javaanse jongens”

  • Wat fantastisch om dit zo te lezen. Ik reed helemaal mee tijdens de rit, zo inlevend is het geschreven. Voortaan ga ik er op letten en….die bruine lippen meer waarderen.

  • Aaaay …die Nelly, Prachtig! prachtig! Je zal het wel aardig warm hebben gehad in Su.
    Herinner jij je de Javaanse privé-chauffeur (‘toeverlaat’)van Patrick H. nog…? Brasa, Franco.

Your response at Anonymous

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter