Inspirerend docent en ‘poëtisch knutselaar’
Het Eeuwige Leven: Rien Bonte (1952-2017)
In Hoorn was de dichter-schrijver-beeldend kunstenaar Rien Bonte het middelpunt van het culturele leven.
door Peter de Waard
Hij gaf Nederlandse les in kleermakerszit boven op een tafel of archiefkast. Boven hem had hij de slogan hangen: ‘God straft onmiddellijk, Bonte meteen’. Of het deze ludieke dreiging was, de houding, zijn karakteristieke stem of bevlogenheid is onduidelijk. Maar Rien Bonte lukte het ook mavo-leerlingen te inspireren pretentieuze literatuur te lezen en haiku’s en ollekebollekes te schrijven.
Rien Bonte
Rien Bonte studeerde Nederlands en deed tevens de Rietveld Academie. Behalve docent was Bonte een bekend schrijver, dichter en beeldend kunstenaar in Hoorn. Hij overleed op 11 januari aan een hartaanval op 64-jarige leeftijd. Nog maar vlak daarvoor was hij samen met zijn vader Joop (die hem overleeft) geïnterviewd voor een film die ter gelegenheid van het 150-jarig bestaan van de school – de OSG West-Friesland aan de Bontekoestraat – zou worden gemaakt.
Bonte werd geboren in Den Helder. De liefde voor de Nederlandse taal kreeg Rien van zijn vader, die in 1957 aan dezelfde school – toen nog Westfries Lyceum geheten – les zou gaan geven. Thuis werd poëzie voorgelezen en samen met zijn vrouw had Joop Bonte een winkel in tweedehandsboeken. Rien Bonte studeerde Nederlands en deed tevens de Rietveld Academie – een dubbelstudie die hij probleemloos bleek aan te kunnen.
Vanaf 1976 gaf Bonte Nederlands aan de OSG. Hij nam zijn leerlingen mee het park in, om inspiratie op te doen voor het schrijven van allerlei vormen van poëzie. Hij vond dat ze zich wel strikt aan de regels daarvan moesten houden. Een gedicht moest rijmen en een metrum hebben, anders was het geen gedicht.
Hij maakte thematisch opgezet lesmateriaal. Een van de thema’s was ‘Van Perzië tot Purmerend’, over de oorsprong en geschiedenis van het Nederlands. Hij had zo zijn eigen regels, hoewel hij de schoolregels bijzonder adequaat wist samen te vatten in: Niet huilen, niet stuk, niet au.
In Hoorn was hij het middelpunt van het culturele leven. Een van zijn beste vriendinnen was Margreet van Hoorn, de schrijfster van veel verkochte streekromans over West-Friesland. Zijn eerste dichtbundel, Kleine liedjes om te lezen, verscheen in 1988. Daarnaast schreef hij de roman De wereld in een korrel zands over Antoni van Leeuwenhoek. Hij schreef ook een boek over Suriname, waar hij een deel van zijn jeugd had doorgebracht: Watramama’s groen paleis. Graag droeg hij werk van zichzelf voor op dichtersmiddagen in café DaDa.
Bekend werd vooral zijn Hoorns Stadslied dat in 2007 op muziek werd gezet:
‘(…) Waar Grote Oost het West ontmoet
Daar lag vanouds de Roode Steen
Daar bouwden wij een Stad omheen
Op kleffe klei en bier en bloed
Daar werd gebeden en geboet
Tot recht en voorspoed van ‘t gemeen
Waar Grote Oost het West ontmoet (2x)
In Hoorn… In Hoorn… (4x)’
Naast schrijven stelde Bonte ook literaire bundels samen. Den Uitgelezen Hoorn verscheen in 1991 met daarin poëzie van Vondel tot en met de onlangs ook overleden Robert Anker. In 1996 lanceerde Bonte met mede-dichter Cees Franke het culturele tijdschrift platVorm. In 2005 was de eerste expositie van zijn tekenwerk in Hoorn. Hij zag zichzelf als ‘een poëtische knutselaar’. Over het schrijven zei hij: ‘Het kost me bloed, zweet en tranen om het te laten klinken of ik zo maar wat zit te mompelen.’ Behalve door zijn vader Joop wordt Rien Bonte overleefd door zijn zoon Holger.
In Hoorn zal op 19 maart een ‘bonte’ middag worden gehouden om hem met liedjes te herdenken.
[uit de Volkskrant, 21 februari 2017]
RSS
Facebook
Twitter
