In memoriam Jules Sedney (1922-2020)
door Ellen de Vries
18 juni is oud-premier en oud verzetsman Jules Sedney overleden op 97-jarige leeftijd. Ik zal hem missen. In 2004 ontmoette ik hem voor het eerst, toen ik bezig was met mijn onderzoek naar de gevolgen van de Binnenlandse Oorlog in Suriname. Jules zat destijds in het verzet. Zijn stem kon niet ontbreken in mijn boek.
Ongelukkigerwijs was ik in Suriname en bleek hij in Nederland te zijn, toen ik hem belde. De volgende dag zouden onze vliegtuigen elkaar kruisen. ‘Kun je je vlucht niet verlengen?’ vroeg hij. Nee, dat liet mijn ticket niet toe en goed in de slappe was zat ik niet. De volgende keer dan? Het werd de volgende keer. Ik belde hem toen ik weer in Suriname was. En tot mijn verbazing merkte ik dat hij een tikje verbolgen was toen hij erachter kwam dat hij niet bovenaan mijn interviewlijst prijkte. ‘U maakt een grapje’, zei ik verbluft. Want de volgorde was vrij willekeurig opgesteld. ‘Nou vooruit maar, kom maar langs.’ Hij werkte – de pensioengerechtigde leeftijd al lang gepasseerd – op het ministerie van Financiën bij de Nieuwe Haven om zijn steentje bij te dragen aan Suriname. We sloten vriendschap.
Sindsdien zocht ik hem (bijna) altijd op als ik in Suriname was, steevast op de zondagmiddag in de Mantel. En van daaruit gingen we met de taxi naar zwembad Oase. Daar ontmoette hij zijn vaste vriendengroep. Het falende regeringsbeleid vormde een geanimeerd, terugkerend gespreksonderwerp. Zeker toen Rolf van der Marck nog leefde was Bouterse niet zelden het mikpunt van spot. In 2017 maakt ik een korte filmopname van hem samen met cameraman Milton Kam over zijn herinneringen aan zijn bondgenoot in de strijd voor dekolonisatie: Nola Hatterman. In de jaren 50 woonde Jules op het Frederiksplein in Amsterdam, zij in de Falckstraat. ‘Als ik uit het raam keek zag ik haar huis.’
Ik zal mijn bezoeken aan hem missen. Meer in het algemeen zullen mannen als Jules node worden gemist. Hij was in mijn opinie een dwarse en originele denker, geen meeprater en een doener. Hij laat een geweldig boek na: De toekomst van ons verleden. En een haven die hij tijdens zijn premierschap (1969-1973) uit de grond stampte. Het wachten is nu op zijn (postume?) (auto)biografie die afrekent met het stereotype van Bobo Jules als krachteloze marionet van de VHP-PNP regering.
http://dwtonline.com/499538.aspx
https://soundcloud.com/abcradiosuriname/aktueel-vr19-juni-2020
https://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/59220
https://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/59214
https://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/43500
https://havenbeheer.com/faciliteiten/dr-jules-sedney-terminal/
https://www.bol.com/nl/f/de-toekomst-van-ons-verleden/35508427/
RSS
Facebook
Twitter
