In Memoriam Henk Dijs
Morgen wordt onze mati Henk Dijs gecremeerd. Henk vormde samen met ons het bestuur van de Stichting Instituut ter Bevordering van de Surinamistiek (IBS). Ieder van ons kende hem als de gedreven verkoper van antiquarische en nieuwe boeken over Suriname met een grote passie voor de Surinamistiek. We maakten dan ook graag gebruik van zijn grote kennis op dit gebied. En dat is altijd zo gebleven.
Henk Dijs
Zijn overlijden was voor ieder van ons een grote schok. Aangestoken door zijn optimisme over zijn genezing gingen wij ervan uit dat wij hem volgend jaar weer zouden mogen verwelkomen op een vergadering. In zijn laatste e-mail aan ons scheef hij ‘het nieuws is niet positief te noemen, maar ook niet dramatisch.’ Het heeft helaas niet zo mogen zijn.
Henk werd in 2012 penningmeester van IBS. Daar is een periode van vijf jaar aan vooraf gegaan, waarin Peter hem een paar keer per jaar benaderde met het verzoek om deze functie te vervullen. Hij hield steeds de boot af, omdat hij het druk had met onder andere zijn baan, de zorg voor zijn moeder, de kerk Wi Eegi Kerki, de boeken en de Stichting voor Surinaamse Genealogie. Uiteindelijk ging hij overstag, omdat hij IBS een warm hart toedroeg en altijd enthousiast was te krijgen voor de Surinamistiek in al haar facetten.
Hij had daarbij een voorwaarde: hij wilde niet vergaderen. Dat veranderde in de loop van de tijd. Hij nam steeds vaker deel aan
vergaderingen en blééf dan ook, meer dan eens, voor de nazit. We leerden hem toen persoonlijker kennen, onder andere door zijn verhalen over zijn inspanningen voor de bouw en het onderhoud van Wi Eegi Kerki. Hij was er trots op dat de kerk grotendeels was gefinancierd door de leden van de gemeente. Het feit dat hij een deel van de dienst mocht leiden, vond hij heel fijn.
Henk was een voortreffelijke penningmeester, die de boeken zeer consciëntieus bijhield. Hij zond ons vaak overzichten van de in- en
uitgaven van OSO, omdat hij zo transparant mogelijk wilde zijn, maar vooral omdat het IBS-bestuur en de OSO-redactie een tijdschrift hadden uit te geven, óók toen het steeds moeilijker werd OSO in de lucht te houden. Het bleef echter niet bij het beheer van de financiën. Al gauw nam hij ook de verzending van nabestellingen van OSO op zich, en reserveerde hij een deel van zijn box voor de opslag van oude nummers van dit tijdschrift en de studies die in de IBS-reeks waren verschenen.
Wij zijn, hoezeer wij hem ook zullen missen, blij dat Henk verder lijden bespaard is gebleven. Wij zullen hem herinneren als een zeer toegewijd en bijzonder beminnelijk en zachtaardig persoon. Ieder van ons zal hem op gepaste wijze herdenken. Peter en John in Suriname en Yvon en Karwan in Nederland. Zijn familie wensen wij veel kracht toe om dit verlies te dragen. We eindigen met de groet waarmee Henk zijn e-mails ondertekende ‘Odi’ en voegen daaraan toe ‘Soso Lobi’.
‘Waka bun’, Henk.
Karwan Fatah Black, Peter Sanches, Yvon van der Pijl en John Schuster
RSS
Facebook
Twitter
