blog | werkgroep caraïbische letteren

In memoriam Ditter Blom (1951-2023)

 door Simion Blom

Het afgelopen weekend is het schokkend nieuws naar buiten gebracht over het plotselinge overlijden van Ditter Blom, na een kort ziekbed.

Voor mij een vriend, verre neef, mede-GroenLinkser en strijder voor een meer rechtvaardige samenleving.

Bijna twee weken geleden wilde je me meenemen naar een documentaire waar jij een rol in hebt gehad, in de jaren 70. Helaas kon ik niet en beloofde je binnenkort samen te gaan lunchen. Achteraf gezien, wilde je afscheid van mij te nemen. Zonder dat ook jij dat wist.

Ditter is decennialang maatschappelijk actief geweest en in de politiek. In Utrecht en Amsterdam. Ook was hij actief in LOSON (Landelijk Overleg van Surinaamse Organisaties in Nederland).

Met Ditter kon ik urenlang praten over boeken, Sranantongo, politiek, Suriname en black empowerment. Met een goed glas rode wijn uiteraard. Toen ik pas actief werd binnen GroenLinks omringde jij mij met jouw niet aflatende steun. Ditter, je was zo trots op me en liet dat vaak blijken.

Ditter, wat ben ik trots op de persoon die jij was. Liefdevol, aardig, toegankelijk maar vurig en fel als het moest. Dank voor de persoon die jij was en jouw grote maatschappelijke bijdrage voor een meer rechtvaardige samenleving.

Jij was een liefhebber van het Sranantongo,

Èn mi denki dati a fini poèma disi e fiti yu mooi:

Trefossa

bro

no pori mi prakseri noyaso,
no kari mi fu luku no wan pe,
tide mi ati trusu mi fu go
te na wan tiri kriki, farawe.

no tak’ na lon mi wani lon gowe
fu di mi frede strei èn krei nomo,
ma kondre b’bari lontu mi so te,
san mi mu du? mi brudu wani bro.

na kriki sei dren kondre mi sa si,
pe ala sani moro swit’ lek’ dya
èn skreki tori no sa trobi mi.

te m’ drai kon baka sonten mi sa tron
wan p’kinso moro betre libisma,
di sabi lafu, sabi tya fonfon.

rust

stoor niet mijn denken op dit ogenblik,
roep mij nu niet om waar dan ook te kijken,
vandaag drijft mij m’n hart te gaan
tot aan een stille beek, ver weg.

zeg niet dat ik wegvluchten wil
uit vrees voor strijd slechts en geween,
maar rondom mij zovéél rumoer,
wat moet ik doen? mijn bloed wil rust.

daar bij de kreek zal ik ‘t droom land zien,
waar alles zoeter is dan hier
en waar geen schrikverhaal mij hind’ren zal.

als ik teruggekeerd zal zijn, misschien ben ‘k dan
een beetje beter, ander mens geworden,
die lachen kan, en slaag kan dragen.

[Vertaling: Michel Berchem]

[Tekst van Simion Blom ontleend aan Facebook]


1 comment to “In memoriam Ditter Blom (1951-2023)”

  • Wij waren vrienden voor het leven.
    Dat is nu voorbij.

    Familie,nabestaanden,Zijn ziel ruste in vrede.

    Alfred.

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter