In Memoriam Diana Lebacs
12 september 1947 – 11 juli 2022 †
door Charlotte Doornhein
“Bevrijd van angst en zeker van onszelf.
Ons nu bewust van eigen krachten.
Nooit ontgonnen.
Bij elke stap een hinderpaal.
But what the hell!
We glimlachen.
En strijden recht naar ons doel!”
Bovenstaande woorden schreef je in mijn geboortejaar 1972 in de twee exemplaren van Sherry die mijn oma op Curaçao door je liet signeren. Je was strijdbaar en jong: je had een belangrijke boodschap te vertellen. Als kind las ik in Nederland jouw Nancho van Bonaire en toen ik wat ouder was ook Sherry. Het laatste boek zat vol met krantenknipsels die mijn oma zorgvuldig had uitgeknipt. Artikelen over Sherry, over het begin van het begin. Artikelen over jou.
In 2007 ontmoette ik je voor het eerst op Curaçao. Je trad op in de Souperexperience. Het publiek genoot van een sòpi di lèter en van jouw mooie verhaal. Ik had de boeken van mijn oma bij me. Na afloop signeerde je het met de Zilveren Griffel bekroonde Nancho van Bonaire en de twee exemplaren van Sherry. Dit keer niet voor mijn oma maar voor mijn gezin. Je schreef onder andere de zinnen “Als een rode draad door de geschiedenis heen. Enig!!” en “Ter herinnering aan de soup(er) experience!”
Als beginnend kinderboekenschrijfster vond ik het een grote eer om je te leren kennen en om in de jaren daarna naast en met je samen te werken. Letterlijk naast je staan in de steeg in Pietermaai tijdens het festival de Literaire Tippelzone voor volwassenen. Daar plaatste je festivalbezoekers met hun handen tegen de muur terwijl je voordroeg uit Muziek van de halfverhongerden – Waarover we niet moeten praten. Je liet hen ervaren hoe het was om als vreemdeling opgepakt te worden.
Je was overal voor in en altijd enthousiast. Zo stond je eveneens vol passie in de Literaire TRippelzone voor kinderen in Biblioteka Nashonal Kòrsou na sluitingstijd in het donker op te treden. Waar ik je ook voor vroeg, jij wilde graag meedoen. De rol van een indiaans meisje vertolken tijdens een boeklancering voor middelbare scholieren in Teatro Luna Blou? Die rol was je op het lijf geschreven! De Papiamentu vertaling maken van mijn Arubaanse Kinderboekenweekgeschenk De roep van de shoco? Natuurlijk deed je dat! In 2017 naar Amsterdam komen om op te treden tijdens de Caraïbische Letterendag OBA Junior? Absoluut! Je wilde niets missen en greep alles met beide handen aan. Jij had verhalen te vertellen en boodschappen door te geven. Je was altijd strijdbaar, op een charmante manier eigenzinnig en een ambassadrice voor de taal Papiamentu. Je straalde vol schitterende levenskracht.
Als kind leerde ik je kennen als auteur van bijzondere kinder- en jeugdboeken. Als volwassen persoon leerde ik je als mens kennen. Tijdens de NANA Kinderboekenfestivals in de Cariben en ons juryschap tijdens de Poem Express liet je steeds meer van jezelf aan mij zien. Heel waardevol en wat ik in mijn hart koester is het jaar waarin wij met NANA naar Bonaire gingen. Diana Lebacs, Laura Quast, Roy Colastica, Tio Ali en ik samen in een hotel in Bonaire. Vijf gedreven mensen. Bezig om hun boodschap te verspreiden op scholen en kinderen te raken. We spraken vol passie met elkaar over het schrijverschap en onze levens.
Een andere dierbare herinnering is dat je mij en mijn kinderen uitnodigde om langs te komen op het vertrouwde adres bij Rita in Amstelveen, waar je altijd logeerde als je Nederland bezocht. Wat een schik hadden al die Curaçaose ‘tantes’ die voor jou waren samengekomen om mijn kinderen te vertroetelen en verwennen…
Miep Diekmann. Sonia Garmers. Diana Lebacs. Voor mij de Grote Drie.
Jullie namen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Jullie boeken in mijn kast zijn al door vier generaties gelezen. Dushi Diana, zoals mijn oma jouw boeken ooit in mijn handen drukte, zo zal ik de traditie voortzetten en mijn kleinkinderen kennis laten maken met jouw verhalen en gedichten.
Op 8 oktober 2022 wordt de Caraïbische Letterendag in Nederland gehouden. Wij zullen jou op die dag uiteraard eren en gedenken. Je verhalen en boeken zullen over de wereld blijven rondzingen. Je boodschap wordt gehoord en met veel liefde ontvangen.
Masha masha danki voor alles, dushi Diana.
Je hebt in alle opzichten geweldig gestreden.
Spreid je vleugels en vervolg als Koninklijke Kolibri je reis.
Je licht zal over ons blijven schijnen.
Brasa,
Charlotte Doornhein
RSS
Facebook
Twitter
Mooi … Bedankt …
Tio Ali