In memoriam Bally Brashuis
door Stuart Rahan
“Prey, mi n’e prey moro.” Bally Brashuis speelt niet meer. Geen winti meer, ook geen preken. “Prey, mi n’e prey moro.” Een Apuku-singi die één van Surinames meest kleurrijke religieuze leiders niet alleen met zijn ‘Blaka Bubaband’ zong maar ook in lichaam en geest vertolkte.
Zijn levensloop leverde hem een persoonlijkheid op van wie menigeen in de schaduw komt te staan, ook de zelfbenoemde bisschop Steve Meye met zijn gemeente Godsbazuin. “Ik leefde een beetje met de Heer, maar was ook bezig met de primitieve dingen van de winticultus”, schrijft hij in een overdenking, gepubliceerd in oktober 2006, zeven jaar nadat hij Satan wederom had overwonnen.
Bally Brashuis was ‘bonuman’ en geestelijk leider van zijn gemeente Mosterdzaad. Zijn zaad is rijk verspreid met steeds een beetje mosterd erbij. In beide hoedanigheden heeft hij zich uitermate ingespannen om waar hij in geloofde en voorstond in volle overtuiging uit te dragen. “Ik was vergevorderd met de handelingen van onze z.g. religie: het nemen van kruidenbaden, het deelnemen aan de vuurdans, het bijwonen van offer- en genezingsdiensten, het bereiden van amuletten, halskettingen, touwen en alle kentekens van deze occulte diensten.” Wat Bally Brashuis echter vergat, was dat hij vooral een mens van vlees en bloed was, die de goede geneugten des levens moeilijk kon weerstaan. Hij noemde ze stem en handen van Satan zonder zich rekenschap te geven van zijn eigen verantwoordelijkheid en wil. “Ik dronk erg veel en hield er ook veel vrouwen op na. Ik was opvliegend en erg onverdraagzaam.”
Bally Brashuis heeft geleefd als een verslaafde. Niet van drugs of alcohol. Zijn aversie tegen de traditionele ‘winticultus’ toen hij het ‘licht’ gezien had, woog niet op tegen zijn terugval toen het ‘licht’ weer uitviel. Als verslaafde kom je nooit meer van je verslaving af, ook al gebruik je geen verslavende middelen meer. Het gevoel blijft en dat laat jou nooit meer los. Om te bewijzen dat hij de ‘winticultus’ de rug had toegekeerd, verbrandde hij op twee momenten ‘aardse goederen/grontapu gudu’ als offer voor zijn Heer. “Een paar dagen later zei plotseling een stem in mij: “Ga heen en verbrandt alles wat in dit huis niet van de Here is.” Mijn vrouw en ik brachten alles (inbegrepen het zware altaar dat ik eerst aan stukken hakte) naar buiten en verbrandden alle attributen van Satan. Dit duurde twaalf uur!” Een ritueel gevecht dat zijn Mosterdzaadvolgelingen regelmatig deden, als boetedoening. In mijn directe omgeving heb ik dergelijke offerandes wel eens meegemaakt. Meubilair en andere noodzakelijke huishoudelijke spullen moesten plaatsmaken voor een primitieve start zoals Jezus volgens Bijbelse overleveringen deed. Het constante gevecht waarvoor te kiezen, eiste zijn tol.
Geestelijk draaide Bally Brashuis helemaal door en hij belandde in LPI/Kolera. De gang naar Kolera begon volgens zijn zeggen met een middernachtsgevecht. Hij werd wakker en vroeg zijn vrouw om een kopje thee. Satans stem vertelde hem dat zijn vrouw hem wilde vergiftigen. Toen zag hij ineens een hond met wie hij letterlijk een gevecht aanging. “Ik greep het dier en begon ermee te worstelen, net zolang tot ik zijn poten had gebroken. Hierna liet ik hem gaan.” Sterker kan dit verhaal niet zijn, want een hond met gebroken poten blijft liggen en jankt slechts. Hierna beviel Satan hem zich uit te kleden en spiernaakt de stad in te gaan. Alles en iedereen die hem wilde tegenhouden sloeg hij in elkaar totdat de politie hem overmeesterde en naar Kolera overbracht.
Bally Brashuis
Kort na zijn gedwongen opname deed hij een zelfmoordpoging door uitgerekend aan de Waterkant zijn keel door te snijden met een scheermes. Toen kwam een man op hem af. “Hier, drink eerst een blikje bier voordat je verder gaat snijden.” Na deze onbezonnen daad overheerste schaamte. Bally Brashuis worstelde, om in religieuze termen te spreken, zijn hele leven met de duisternis. Edoch! “Je hebt een kleurrijk leven geleid. Welkom in het licht”, reageerde God toen zijn verdwaalde zoon Bally Brashuis aan de hemelpoort klopte.
[uit de Ware Tijd, 17/07/2014]
Balthus Fredrik Brashuis, overleden 2 juli 2014
RSS
Facebook
Twitter
