In luttele pagina’s roept Jean Rhys een hele wereld op
Uit de verzamelde verhalen van Jean Rhys klinkt het unieke geluid van een groot talent. Als eeuwige buitenstaander beziet ze de wereld.
door Arjan Peters
Ze heeft nogal wat gereisd, maar vermoedelijk greep de belangrijkste verhuizing in het leven van Jean Rhys (1890-1979) al op haar 16de plaats. Toen stuurden haar ouders haar van Dominica, het Caribische eiland waar ze was geboren, naar een kloosterschool voor meisjes in Cambridge.
Daar moest ze aan alles wennen, en vanaf dat moment bleef ze een ander. Die status had ze meteen, zoals ze vertelt in het autobiografische verhaal ‘Opening en beginners, alstublieft’, wanneer ze midden in de winter met een paar meisjes bij de open haard zit en er buiten iets tegen het raam klettert: ‘Lang voordat ik de West verliet had ik al over sneeuw horen vertellen, maar hagel was een toegift en in zekere zin wel spannend.
Als ik vroeg wat het was zouden ze me uitlachen, denk ik.’ Het valt niet mee zich een plaats te verwerven tussen de gereserveerde Britten: ‘Mijn beste herinnering aan Cambridge was de dag toen een student me bij het oversteken met zijn fiets aanreed. Ik had me niet bezeerd, maar hij hielp me zo bezorgd op de been, putte zich zo uit in verontschuldigingen dat ik nog lang aan hem heb gedacht.’
Lees verder in de Volkskrant, 4 oktober 2019.
Jean Rhys: Alle verhalen
Uit het Engels vertaald door W.A. Dorsman-Vos en Lisette Graswinckel. Orlando; 413 pagina’s.
RSS
Facebook
Twitter
