blog | werkgroep caraïbische letteren

In het natuurpark van Jandino Asporaat

kan straks iedereen ‘een kopje thee met God drinken’

door Jeannette van Ditzhuijzen [tekst en foto’s]

De entertainer Jandino Asporaat is een bevlogen natuurliefhebber. Op zijn geboorte-eiland Curaçao opent hij op 17 september natuurpark Hòf’i Mango. “Een goed bewaard geheim dat het nummer-1 park van de Cariben wordt.”

“Kijk, hier kun je straks een kopje thee met God drinken”, vertelt Asporaat wanneer we op het hoogste punt van Hòf’i Mango zijn aangekomen. De natuurstenen trap – de Stairway to Heaven – is nog in aanleg en voor ons zien we het fundament van een poort. Die biedt straks een fraaie omlijsting van de verderop gelegen Christoffelberg, met 372 meter Curaçao’s hoogste berg. “Je kunt hier gaan zitten en genieten. De heuvels eromheen ogen elk jaargetijde weer anders. Na de regen zijn ze geel van de kibrahachabomen die dan kort bloeien. Daarna is alles groen en in de droge tijd zijn ze grijs en paarsig. Alleen het dal is voor een deel altijd groen, omdat daar het regenwater naartoe spoelt.”

De dammen die het regenwater moeten vasthouden, zijn bijna overal op het eiland kapot, waardoor regenwater rechtstreeks in zee spoelt, vertelt Asporaat. “Die dammen gaan we herstellen, dan krijg je in de regentijd kleine riviertjes in het park.”

Landbouwopleiding
Drie jaar geleden was Asporaat op zoek naar landbouwgrond. Waarom? “Omdat 95% van het voedsel wordt geïmporteerd en ik de landbouw wil stimuleren. Daarnaast wil ik de slavernijmentaliteit die als een deken over de landbouw hangt, wegtrekken.” Hij doelt op de weerzin die Curaçaoënaars hebben tegen werk op het land omdat dat te veel doet denken aan de slavernij.
Hij pakt het groots aan: in augustus begint op een deel van het terrein een opleiding voor boeren en hoveniers. “Die laatsten kunnen hier dan het onderhoud verzorgen. Ik wil laten zien dat boeren essentieel zijn voor onze economie en dat je er goed je brood mee kunt verdienen. Ik hoop de overheid ook te overtuigen van het belang van voorlichting over natuur aan de jeugd.”
Een natuurpark zat niet in de oorspronkelijke plannen. Toch namen Asporaat en zijn broer Kenneth van productiehuis & managementbureau Het Huis van Asporaat indertijd een kijkje bij Hòf’i Mango, aan de zuidwestkust van Curaçao. “Ik liep een aantal meters het hofje in en zei tegen Kenneth: ‘Dit wordt een nationaal park.’”

Fietstours
Asporaat ging niet over één nacht ijs. Hij liep stage bij de Keukenhof, bezocht nationale parken in Zuid-Afrika, begon met de aanleg van paden en stelde een beheerder aan. “Het is op 17 september nog niet af, maar ik heb van de Keukenhof geleerd dat dat park er ook zeventig jaar over heeft gedaan om te worden tot het huidige park. We gaan telkens nieuwe dingen toevoegen, maar het is nu al prachtig.”
In Zuid-Afrika zag hij de toegevoegde waarde van en voor de lokale bevolking. “Dat gaan we hier ook doen. Ik ben al in gesprek over fietstours en andere activiteiten. Zo betrek je de buurtbewoners erbij en kunnen zij ook geld verdienen. We moeten naast zon, zee en strand meer van onze natuur en cultuur laten zien.”
Hòf’i Mango was eeuwenlang onderdeel van plantage Santa Cruz. Er werd onder meer suikerriet geteeld waarvan rum werd gemaakt. Bij de slavenopstand van 1795 dronken de slaven hier een drankje gemaakt van deze rum als teken van wederzijdse trouw tot in de dood.
De romp van de suikermolen staat nog overeind en is de enige op het eiland. Er bleek bovendien een muur van de distilleerderij uit 1707 te bestaan. “Daaromheen bouwen we een nieuwe distilleerderij, zodat je straks rum van Hòf’i Mango kunt kopen. Die gaan we ‘Geldduivel’ noemen, zo werd rum destijds genoemd. De rum was kennelijk zo goed dat mensen er al hun geld aan spendeerden. Zo bedenk je van alles om dit te onderhouden. Maar we krijgen er ongelooflijk veel voor terug. Je loopt hier en het is rijkdom.”

Sprookjesbos
Hij wijst op de cactustuin in aanleg. Er staan al veel oude cactussen en agaves, maar daar komen nog meer soorten bij. Dan lopen we naar het absoluut opzienbarendste deel van het park: terwijl Curaçao bekend staat om zijn spaarse begroeiing met dorre struiken en cactussen, lopen we ineens door een echt bos. Een on-Curaçaose wandeling onder een groen bladerdak dat de temperatuur meteen enkele graden verlaagt. Twee verwilderde pauwen stappen parmantig rond, er zijn er zo’n dertig.
Aan het einde van dit ‘giftige manzaliñabos’, zoals Asporaat het noemt omdat blad en vruchten een stof afscheiden die gemene blaren veroorzaakt, staat een muur met een poort in het midden. “Ik houd van deuren. Je sluit in je leven regelmatig een deur achter je, en wie door deze deur gaat, laat alle giftige en negatieve gedachten achter zich.”
Niet alleen dat: je stapt in een soort sprookjesbos van honderden jaren oude mangobomen met daardoorheen een vlonderpad. De aarde is bedekt met een dikke, even oude laag bladcompost en op het laagste deel heeft het regenwater dikke wortels blootgelegd. “Als de bomen vrucht dragen zie je hier zoveel vogels, niet normaal.”

Openluchtrestaurant
“Dit is al een paradijs en je hoeft maar een paar dingen te doen om het perfect te maken. We hebben een imker op het terrein en we krijgen verschillende tuinen, allemaal met lokale planten en bomen. Straks kunnen mensen ook iets eten in ons openluchtrestaurant. De kaart heeft natuurlijke producten die weer van de landbouwschool komen.”
Ik ben gelovig en er is, denk ik, een reden dat God dit aan mij heeft laten zien. Het kwam op mijn pad en zolang ik leef, ben ik de beheerder tot een volgende generatie het overneemt. Als je eenmaal gezegend bent om dingen te zien, moet je het delen. Je kan het niet voor jezelf houden. Iedereen vraagt hoe ik dit ga doen. Maar als ik niet start, wie doet het dan? Met het onderhoud van dit park neem ik dus mijn verantwoordelijkheid. Dat is geen zware last, want wij mogen ervan genieten. En het is alleen maar leuk als mensen hier komen en trots zijn op dit stuk Curaçao. Nee, ik geloof echt dat dit het nummer-1 park van de Cariben wordt.”

Eerder verschenen in Trouw, 27 juli 2022.

1 comment to “In het natuurpark van Jandino Asporaat”

  • Een mooi initiatief! Hulde!
    Zonder God was het al mooi genoeg geweest, maar:

    De godsdienst is een goede zaak
    en geeft het mensdom veel vermaak

    (Multatuli)

Your response at Fred de Haas

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter