blog | werkgroep caraïbische letteren

‘In het Europese Parlement is een gebrek aan diversiteit in alles. Jong, vrouw en kleur: het zit er allemaal niet, of niet genoeg’

door Robert Vuijsje

De vader van Samira Rafaela (30) gaf zijn ­­adviezen nooit ­direct. ‘In zijn cultuur ging het via een omweg. Zijn moeder kwam uit Ghana, zijn vader uit Nigeria, hij was een praktiserende moslim. Mijn vader zou nooit letterlijk iets zeggen over alcohol of over een man op wie ik verliefd werd’.

Snoa Curaçao - foto Aart G. Broek

Snoa Curaçao – foto Aart G. Broek

‘Ik weet dat hij het fijn had gevonden als ik met een islamitische man was getrouwd, maar hij liet me vrij. In 2016 is hij overleden. In een vroeg stadium van zijn ziekte zei hij: welke keuze je ook maakt, ik weet dat het een goede keuze is.’

‘Mijn vader zei: jij bent een Europese vrouw, ik kan niet van jou verwachten dat je bepaalde dingen gaat doen. Ik ben opgegroeid met liefde voor die religie en ik beschouw mezelf als een progressieve, liberale feministische moslima.

Van mijn moeders kant ben ik Joods, maar daar werd niet over ­gesproken. Mijn opa was een creoolse man van Curaçao en mijn oma een witte Nederlandse vrouw met donkere ogen. Mijn moeder heeft dezelfde huidskleur als ik en dezelfde krullen en sproeten.’

Lees het interview in de Volkskrant, 13 mei 2019.

 

 

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter