blog | werkgroep caraïbische letteren

‘Ik herken me niet in de lady die jij neerzet in je boek’

Zij zingt over hoe ze werd wie ze is, hij wil met zijn laatste boek het debat over identiteit en kleur naar een ander niveau tillen. Zangeres Sabrina Starke en schrijver Robert Vuijsje over typetjes, zwarte poppen en ingewikkeld haar.

door Amanda Kuyper en Toef Jaeger

“Ik miste de zwarte rolmodellen” / Koning Willem II, Den Haag – foto Aart G. Broek

Wat onwennig poseren ze voor een oude Amerikaanse pick-uptruck: schrijver Robert Vuijsje (48) en zangeres Sabrina Starke (40). Ze hebben elkaar niet eerder ontmoet. Zij kwam deze warme middag met de trein uit Rotterdam naar Abcoude, hij met de auto uit Amsterdam. Als Sabrina hoort dat er eerst gefotografeerd wordt, spurt ze naar haar kamer in hotel De Witte Dame. Robert wacht op het terras. Als Sabrina terugkomt in een zwierig groen-witte combinatie met gouden oorhangers, snelt hij naar zijn auto voor een jasje.

Terwijl de foto wordt gemaakt, wijst Sabrina naar een wit vrouwenbeeld in de tuin, van kunstenares Elly de Jong. „Wat zie jij erin?” vraagt ze. Zij vindt het erg lijken op de Surinaamse beelden die ze kent. De grote neus, de volle lippen, het kroeshaar. De witte hoedster van het hotel is in feite een zwarte dame, constateert ze. Robert lacht. Hij zag er een figuur uit de Griekse mythologie in, „kijk maar naar die witte duiven erbij”.

Lees verder in NRC, 12 juli 2019.

 

 

 

 

 

 

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter