blog | werkgroep caraïbische letteren

‘Ik dacht aan Obama en bad dat dat van die schmink hem niet zou bereiken’

door Sheila Sitalsing

Sheila Sitalsing wilde geen column schrijven over politiek leiderschap. ‘Maar toen stelde iemand zondagmiddag tijdens een persconferentie over de nucleaire veiligheidstop een vraag aan Mark Rutte…’
Eigenlijk zou dit stukje handelen over fatsoen en voorbeeldgedrag en leiderschap in het bedrijfsleven. De Volkskrant had zijn periodieke onderzoek gedaan naar de verdiensten aan de top in Neerlands grootste beursgenoteerde ondernemingen en daar afgelopen zaterdag over gepubliceerd.
Eigenlijk zou dit stukje gaan over enkele bevindingen die uit dat jaarverslagenonderzoek waren gerold. Zoals de loonkloof tussen werkvloer en top, die zich ongehinderd door crisis of ander malheur gestaag verwijdt. Inmiddels verdient een bestuurder van een AEX-bedrijf in Nederland gemiddeld 51 keer zo veel als een doorsneewerknemer, met de onlangs vertrokken Ben Noteboom van Randstad als brullende zilverrug bovenop de rots, 10.237.476 euro stevig in de knuistjes geklemd. Terwijl zijn intercedentes – volgens de Randstadwebsite stuk voor stuk ambitieuze ‘matchmakers’ boordevol ‘salestijgermentaliteit’ – daar éénhonderdtweeënzeventigste van verdienen.
Omhoog ellebogen
Eigenlijk zou ik in dit stukje op zoek willen gaan naar antwoorden op vragen als: waarom bezetten die intercedentes de boardroom niet? Of vinden ze het misschien volstrekt terecht dat hun baas bij zijn afscheid ruim twee jaarsalarissen extra mee kreeg, voelen ze zich extra gemotiveerd om zichzelf, met hun salestijgermentaliteit, omhoog te ellebogen, op weg naar de pot met goud? En: maakt het veel uit, een hoge of lage baas-koelieratio, zijn we gewoon jaloers of hebben we hier een misstand te pakken?
Eigenlijk had ik iets willen zeggen over leiderschap, over voorbeeldfuncties en over de verantwoordelijkheid die de bestuursvoorzitter draagt voor de cultuur in het bedrijf
Eigenlijk zou dit stukje handelen over andere merkwaardige trends in het beloningsbeleid, zoals de altijd-prijsbonus (een prestatiebonus die bij onderpresteren toch wordt uitgekeerd, want het zou zo sneu en demotiverend zijn voor de bedrijfsbestuurder in kwestie – ook maar een mens die zijn stinkende best doet – om hem zijn bonus te onthouden). En het adviseurschap, een briljante methode om opgestapte voorzitters van de raad van bestuur te blijven voorzien van een inkomen als ‘adviseur in dienst van de company’, zolang ze nog geen nieuwe nette betrekking hebben gevonden. De bij Imtech weggestuurde financieel directeur Boudewijn Gerner toucheerde na zijn vertrek een half miljoen euro honorarium voor in totaal, zo bevestigde hij zelf, nul adviezen.
Voorbeeldfuncties
Eigenlijk had ik iets willen zeggen over leiderschap, over voorbeeldfuncties en over de verantwoordelijkheid die de bestuursvoorzitter draagt voor de cultuur in het bedrijf.
 Ten overstaan van de internationale pers zei de minister-president niet: ‘We praten vandaag over kernwapens.’
Maar toen stelde iemand zondagmiddag tijdens een persconferentie over de nucleaire veiligheidstop een vraag aan Mark Rutte, iets ingewikkelds over Wilders en Marokkanen en Zwarte Piet. En ten overstaan van de internationale pers zei de minister-president niet: ‘We praten vandaag over kernwapens.’ Nee, hij ademde diep in en dook enthousiast, het hoofd als eerste en zonder perslucht, het diepe in. Iemand probeerde hem tegen te houden, maar Rutte sprak al: ‘Mijn vrienden op de Nederlandse Antillen zijn altijd blij wanneer het Sinterklaas is, omdat ze zich dan niet hoeven te schminken. Als ik Zwarte Piet speel, ben ik dagen bezig het spul van mijn gezicht te wassen.’
Ik dacht aan de VVD-wens om minder, minder, minder rijksgenoten uit de Antillen en vroeg me verdwaasd af welke vrienden dan. Ik dacht aan Barack Obama die vandaag in the Beast door Nederland scheurt en bad dat dat van die schmink hem niet zou bereiken. Ik dacht: misschien is het nog niet zo slecht gesteld met leiderschap in het bedrijfsleven. Het kan zo veel erger.
Sheila Sitalsing is columnist voor de Volkskrant
 
[van devolkskrant.nl, 24/03/14]

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter