‘Ik ben niet zwart meer’
De Afro-Amerikaanse schrijver Thomas Chatterton Williams zag zichzelf altijd als zwarte man, belast met een pijnlijk verleden. Tot hij een blanke, blonde dochter kreeg.
door Hassan Bahara
Thomas Chatterton Williams (38), een Afro-Amerikaanse auteur die alweer acht jaar in Parijs leeft, is sinds kort opgehouden een zwarte man te zijn. Niet dat hij opeens van kleur is verschoten en voortaan lelieblank, blauwogig en blond door het leven gaat. Ik ontmoet Williams in november in het Parijse Café de Flore aan de drukke Boulevard Saint-Germain en tegenover mij zit een man met donkerbruine ogen, kort zwart haar en een lichtbruine huid. Hij is wat je noemt een ‘halfbloed’, de zoon van een zwarte vader en een blanke moeder.
Williams’ transformatie is er eerder een van het filosofische soort. Hij weigert zichzelf nog langer te categoriseren als zwart omdat er biologisch niet zoiets bestaat als het zwarte ras, net zomin als het witte ras. Jezelf definiëren als zwart is volgens Williams vasthouden aan een oude, onwetenschappelijke praktijk die bedoeld was om slavernij mee goed te praten.
[…] ‘Sommige dingen die Baldwin schreef over zijn ervaringen in Parijs, zijn nog altijd relevant’, zegt Williams. ‘In zijn essay Encounter on the Seine – Black meets Brown ontkracht hij het idee van de universele zwarte identiteit door te beschrijven hoe weinig hij uiteindelijk gemeen heeft met de Afrikaanse en Caribische intellectuelen die hij ontmoet in Parijs. Hij stelt misschien meer overeenkomsten te hebben met een witte Amerikaanse racist dan met de dichter Aimé Césaire uit Martinique.’
Lees het interview in de Volkskrant, 27 december 2019.