blog | werkgroep caraïbische letteren

‘Ik ben misschien blank, maar een blanke?’

De transraciale persoonlijkheid van Nola Hatterman

Al voor de oorlog verkondigde de kunstenares Nola Hatterman, van wie nu werk hangt op de Suriname-tentoonstelling van het Stedelijk in Amsterdam, dat ze was geboren in het verkeerde lichaam. Dat betrof evenwel niet haar sekse, maar haar huidskleur.

Nola met Surinaamse hoofddoek© Privécollectie

door Stephan Sanders

Het gebeurde op vrijdag 2 oktober 2020. Covid-19 begon zich weer stevig te roeren in Nederland, zeker in Amsterdam: de aangezegde ‘tweede golf’. Ik liep over de Albert Cuypmarkt, zoals zo vaak, want die ligt op de route van mijn huis naar zowat alles. Een goede maand geleden waren hier mondkapjes nog verplicht, maar nu, terwijl het aantal covidbesmettingen pijlsnel steeg, liepen de mensen weer met blote gezichten. Wij marktkopers hoopten dat de buitenlucht flink zou desinfecteren.

En ineens liep ik Nola Hatterman tegemoet. Dat was nogal wat. Door het boek van Ellen de Vries, Nola: Portret van een eigenzinnig kunstenares, en een aantal artikelen van De Vries over Hatterman, ben ik redelijk geïnformeerd over haar leven, en zeker over haar dood. De Nederlands-Surinaamse kunstenares stierf op 8 mei 1984 als gevolg van een desastreus auto-ongeluk in Suriname. Ze was op slag dood.

Lees hier verder in De Groene Amsterdammer, 10 februari 2021 – verschenen in nr. 6

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter