Hulde aan Venetiaan!
“Venetiaan definitief geen president meer”, zo luidt een kop op de voorpagina van het avondblad De West van maandag 8 februari 2010. Kennelijk hebben de ochtendbladen dit nieuws, voortvloeiende uit Venetiaan’s uitspraak in het radioprogranmma “Welingelichte kringen” van zondag, niet au sérieux genomen en het maar half geplaatst. Times of Suriname had zelfs nog een spotprent van Venetiaan in een beauty-parlour voor het ondergaan van een verjongingskuur.
Na 15 jaar presidentschap houdt Venetiaan het zeer terecht voor gezien. Veel Surinamers zullen dit bericht met instemming en opluchting hebben gelezen, immers de kritiek op zijn kabinet en zijn persoon zijn niet van de lucht. Wel blijft hij voorzitter van de Nationale Partij Suriname (NPS) om de schok voor zijn achterban te verzachten. Uitstekend, want dan zijn die twee functies nu ook ontkoppeld. Venetiaan gaf ook aan het niet erg te vinden als één van de andere partijen binnen de combinatie de presidentspost invult. Als het dan maar niet Sardjoe wordt, wil ik er onmiddellijk op laten volgen!
Het is voor Venetiaan ongetwijfeld een moeilijk besluit geweest, maar het is zeer zeker een wijs besluit. Na zoveel jaren in het ambt en op zíjn leeftijd geeft hij blijk respect te hebben voor de kiezer, die volgens de jongste IDOS-peiling vooral naar een ‘jonge’ president verlangt. Venetiaan is een ervaren politicus, die in de loop van die 15 jaren met veel inzicht en kunde sturing heeft gegeven aan een moeilijk te besturen land. Hij was echter een ‘president op afstand’ en niet wat je noemt een ‘mensen-president’.
Het is niet mogelijk om op zo korte termijn over de verdiensten van Venetiaan te schrijven, daarvoor is afstand nodig, daarover zal te zijner tijd de geschiedenis oordelen. Maar nu komt hem ongetwijfeld de verdienste toe dat hij op zíjn tijd afscheid neemt van het presidentschap en dat hij op termijn terugtreedt uit de politiek. En, eerlijk is eerlijk, een goede opvolger moet nog maar worden gevonden!
Helaas heeft zich binnen de Nationale Partij Suriname (NPS) nog steeds geen opvolger voor Venetiaan geprofileerd, ook al omdat het nagras niet onder het voorgras mocht uitgroeien. Nu is het echter aan de NPS om snel te laten zien wat zij in huis heeft. In het voordeel van de NPS mag gerekend worden dat de Vooruitstrevende Hindoestaanse Partij (VHP) een vermolmde partij is met een vermolmde leider, en dat aan de andere kant van het spectrum de Nationale Democratische Partij (NDP) met Baas aan kop, Bosje als gedoemde # 2 en groot lantaarn zonder licht Bouva op # 5, slechts een pover tegenwicht biedt.
Venetiaan zij gegund dat hij nu tijd en (on)rust krijgt om weer te gaan dichten. Wie weet staat hij dan straks in Michiel van Kempen’s tweede, herziene en uitgebreide druk van Een geschiedenis van de Surinaamse literatuur.
[Dit artikel is gelijktijdig gepubliceerd op www.surinamestemt.com]
RSS
Facebook
Twitter
