Hugo Pos – Voor de joden
Vraag niet: ‘Wat heb ik misdaan?’
Wat kan het ze schelen
Het enkele feit, dat je leeft,
is een blaam voor de velen.
Je bent zo oud en zo wijs
geworden in het lijden.
Bal nu je vuist en trek uit
om hartstochtelijk te strijden.
Want beter is het te sterven
met een geweer in je handen,
dan te leven in vrees
en in grote schande.
En ga je kapot
zullen anderen strijden
– want praten geeft geen moer –
voor betere tijden.
[Verschenen in: Teroenga, Maandblad ten behoeve van Leden der Israëlietische Gemeenten in Suriname, juli 1957. Door Hugo Pos opgenomen in zijn autobiografie: In triplo. Amsterdam: In de Knipscheer, 1995, p. 28. Geciteerd naar: Privé-Domein van de Surinaamse letteren. Het Surinaamse literatuurbedrijf in egodocumenten en verspreide teksten. Samenstelling, inleiding en toelichtingen Michiel van Kempen. Paramaribo: Surinaams Museum, Mededelingen van het Surinaams Museum, nr. 51, november 1993, p. 38.]
RSS
Facebook
Twitter
