blog | werkgroep caraïbische letteren

Hindostanen en seks – afl. 2: Fabels en feiten over het formaat

door Anita Nanhoe

Het is alweer 15 jaar geleden dat ik mijn familie voorstelde aan mijn Kaapverdiaanse partner. Op zich ging dat relatief gemoedelijk: de meesten vonden hem een aardige man. Sommige familieleden vielen stilletjes uit mijn leven en vanzelfsprekend was er de enkeling die dramatische uiting gaf aan het vertrek. Maar ach, die stembanden waren dan ook weer geslepen.

 

Ik heb de meeste ‘wegvallers’ niet meer gesproken. Alhoewel… er was wel een dame, die mij op een familiefeestje toch maar eens aanschoot. Al vlug kwam die nijpende vraag tevoorschijn: of Afro’s echt zo groot geschapen zijn. Ik kon dat uiteraard weten. En natuurlijk sta ik open voor onverbloemd leergierige vragen. Dus informeerde ik haar vol enthousiasme: ‘JAAAAAH, echt waar! Een stuk groter! Dat maakt veel uit hoor! Heb jij nog nooit een Afro gehad dan?’ Leergierigheid moeten we belonen met wijsheid!

Gelukkig zijn er al veel mensen gewend aan gemengde relaties, hoewel de vooroordelen en onwennigheid nog steeds wel doorschemeren in de gesprekken. Zelf vind ik het vermakelijk om er af en toe de draak mee te steken. Zo zaten we eens gezellig op een jaarlijkse BBQ bij familie. Iedereen zit dan bij elkaar: de conservatieve familie, de meer progressieve familie, jong speelt op het grasveld, ouder zit in de loungehoek. Het is echt altijd gezellig, op één moment na. En ja hoor, daar kwam het. Het jaarlijks grapje met het eerste geroosterde saucijsje aan een lange BBQ-vork: ‘Wie wil er een worstje?’ Meteen begonnen wat vrouwen stout te giebelen.
Pffffffff, één keer is zo’n grapje leuk, twee keer kan ook nog, maar ieder jaar?!?! En ieder jaar datzelfde gegiebel. De gedachte ‘Zal ik de boel eens opschudden?’ flitste nog door mijn hoofd toen mijn eigenwijze mond al had gesproken: ‘Giebelgiebelgiebel, wie wil er een worstje? Weet je wat jullie eens moeten doen? Neem een keer een Afro. Je maakt nooit meer grappen over worstjes!’

 

Ik wist niet wat er gebeurde! Uit het niets trokken donkere wolken over de tuin, een storm brak los en de eerste bliksemslag trof ons gezelschap. De vrouwen vielen in een klap stil, keken allemaal naar hun glas, hun tas, een mobieltje …. De non-verbale taal sprak boekdelen: ‘Wij weten van niets! Nada! Nope! … En de mannen? Die schrokken wakker …. De luiste luilak kwam tot leven en riep luid met een wijsvinger naar mij uitgestoken: ‘Hier word ik echt nijdig van!!! Het gaat niet om het formaat, maar om wat je ermee doet!’ Als er geen tafel tussen ons in had gestaan, had hij mij aan mijn neusgaten in de lucht getild. Ik liet mijn lachstuipen de vrije loop en grapte naar deze vrijgezel (van de aangetrouwde kant): ‘Jij … jij blijft uit mijn buurt!’
Het luidkeelse collectieve protest van de mannen ging nog even door. Op twee mannen na, die niet bij kwamen van de lol. Kan ik hier statistische conclusies aan verbinden?

 

Toegegeven: als ik mijn woorden terug kon halen, had ik dat gedaan. Want hier zat iemand ongelukkig te worden door mijn opmerking. Dat is het laatste wat ik wilde. Maar waarom toch? Het formaat van een penis kan geen oorzaak zijn van een tekort aan genot. Dat is een fabeltje. Zoals mannen verschillend zijn geschapen, zo hebben vrouwen ook verschillende maten. Het is de match die bepaalt of twee mensen qua formaat bij elkaar passen. Het wordt een stuk ingewikkelder wanneer een man te groot is geschapen voor zijn partner. Voor een iets te klein formaat zijn er tal van mogelijkheden.

Een man, die ik al enige tijd kende, raadpleegde mij hier eens over. Na een conferentie stonden we even alleen te praten, toen hij mij vroeg: ‘Zeg jij hebt toch zo’n webwinkel gehad?’ Hmmm … zo’n webwinkel … wat gaat er nu komen? Even afwachten. Hij schuifelde wat dichterbij: ‘Kun je mij helpen met iets? Ik loop al heel lang met een probleem.’ Hij vertelde mij dat hij te klein geschapen is voor zijn vrouw. Daar gingen hij en zijn wederhelft gedurende heel deze relatie al gebukt onder. Als bekende professional wilde hij niet in een seksshop gezien worden, uit angst voor roddels en imagoschade. De arme man had al decennia lang zijn seksleven met zijn vrouw verwaarloosd. Hij moest toch beter weten? Genoeg professionals die wel wat serieuzers opzoeken dan een seksshop. Afijn, ik had wel suggesties: ‘Maak het wat leuker in bed. Er bestaan condooms die je penis met een centimeter verlengen. Ik stuur er een naar je huisadres. Probeer het eens. Die dingen zijn was- en herbruikbaar en zijn verkrijgbaar vanaf 3,- euro. Plaats ook een kussen onder haar heupen wanneer ze ligt. Dat scheelt ook.’

Dat weekend ben ik naar een groothandel geweest. Aldaar haalde ik een speciaal condoompje voor verlenging van het formaat. Aangezien het om een iets ouder stel ging nam ik er ook een rubberen ring bij. Zo’n ring die om de penis geschoven wordt. Zodra de penis stijf is, klemt de ring deze, zodat het langer stijf blijft. Of hij het nodig had was een gokje, maar zo’n ring kan geen kwaad. Mannen van alle leeftijden gebruiken het.
Volgens mij hebben ze flink plezier gehad. Van deze man ontving ik een dankmail en zijn vrouw bedankte me in persoon glunderend en knikkend. Heerlijk om te zien wat 8,- euro in een mensenleven kan veranderen!

Anita Nanhoe is psycholoog van opleiding, onderzoeker in het dagelijks leven en gepromoveerd in de sociale wetenschappen.

[van Sarnamihuis]

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter