Het Open Boek van Roy Khemradj – Journalist
door Chandra van Binnendijk
Wat ligt er momenteel naast uw bed?
Hans Valk; Over een Nederlandse kolonel en een coup in Suriname (1980), van Ellen de Vries. Tot nog toe heb ik er geen nieuwe dingen in gelezen. Het is een verdomd goed naslagwerk. Wie geïnteresseerd is in 25 februari 1980 vindt hierin alle bronnen.
Welk boek neemt u mee naar een onbewoond eiland?
Strafhok van Bea Vianen. Ik was eraan begonnen, maar slaag er niet in, in het verhaal in te dalen. Daar heb ik nog niet de innerlijke rust voor gevonden. Op een onbewoond eiland zal het veel gemakkelijker gaan om te kunnen verdwalen in haar personages. Het is een van onze klassiekers en het irriteert mij dat ik het nog niet heb gelezen zoals het gelezen moet worden.
Met welke schrijver zou u een avondje uit willen?
Met Anil Ramdas. Ik kon het goed vinden met hem. Ik heb weleens samen met hem in radio- of televisieprogramma’s gezeten. Bij zijn verhalen over de multiculturele samenleving hing ik altijd aan zijn lippen. Zijn mooiste boek vind ik: Paramaribo, de vrolijkste stad in de jungle. Hij kan beeldend schrijven en sferen oproepen. Ik kijk zeer verlangend uit naar de dissertatie van Karin Amatmoekrim over hem.
Hoe komt u aan vers leesvoer?
Bijna alles over het onderwerp Suriname koop ik. Als ik een boek wil bespreken, vraag ik een recensie-exemplaar aan. Voor ik overweeg een boek privé te kopen, lees ik eerst de recensies. Recensenten zijn waardevolle gidsen.
Wat is uw favoriete leeshouding of –plek?
Mijn bed vind ik de prettigste plek om te lezen. Daar lees ik altijd voor het slapen gaan de krant. En daarop aansluitend een boek, tot het uit mijn handen valt. Als ik aantekeningen moet maken, lees ik aan een bureau.
Welk uitgeleend boek moet u nog steeds terugkrijgen?
Een toeristische gids van Paramaribo. Ik geloof oprecht dat die mensen het kwijtgeraakt zijn en ze hebben daar ook hun excuses voor aangebod en. Sindsdien leen ik nooit meer boeken uit.
Welk boek hoort eigenlijk niet thuis in uw boekenkast?
Alles wat ik heb verzameld in mijn journalistieke jaren hoort erin thuis. Daar ben ik wel trots op.
Aan welk boek bent u zelf bezig?
Aan de biografie van Frank Essed. Geen wetenschappelijk werk, want Eva Essed-Fruin heeft mij gevraagd een leesbaar boek te schrijven, opdat jongeren weten wie haar man was en wat hij heeft betekend voor de ontwikkeling van Suriname.
Wat zou iedereen gelezen moeten hebben?
Boeken die inzicht geven in onze recente geschiedenis vind ik een verademing. Soms komt die verademing uit onverwachte hoek. Bouwen aan de wilde kust, deel 2 van Hillebrand Ehrenburg en Marcel Meyer. Over de geschiedenis van de civiele infrastructuur in Suriname vanaf 1945. Het is een fantastische, kleurrijke encyclopedie.
Staan er collector’s items in uw boekenkast?
Ik heb wel enkele mooie dingen – Surinaamse curiosa noem ik ze. Zoals het boekje Suriname is Switi Sranan niet meer van Denise de Hart met poëzie over de teloorgang van de Surinaamse revolutie. Johan Adolf Pengel en de geest van zijn tijd van Siegfried Werners. En een themanummer van Bank Notes, uit 1978, het personeelsblad van De Surinaamsche Bank, De Pers in perspectief.
Ezelsoor of boekenlegger?
Een boekenlegger. Die krijg je hier in Nederland altijd mee als je een boek koopt. Maar ik heb een geheime sleutel om geen gedoe te hebben met boekenleggers: ik lees steeds 25 pagina’s per keer…
RSS
Facebook
Twitter
