blog | werkgroep caraïbische letteren

Het Open Boek van Monica Drenthe, Sranantongo-vertaler, kruidenkenner

door Chandra van Binnendijk

Wat ligt er momenteel naast uw bed?

De vrije negerin Elisabeth Samson, van Cynthia Mc Leod. Dat heb ik al gelezen, maar het ligt er toch. Net als Hoe duur was de suiker? Af en toe blader ik erin, omdat ik altijd geïnteresseerd ben in de geschiedenis van Suriname. Voor veel lezen, heb ik geen tijd, want ik ben veel op straat. Alleen als ik niets te doen heb, lees ik echt.

Monica Drenthe

Welk boek neemt u mee naar een onbewoond eiland?

Wat ik graag nog zou willen lezen: Het verbrande huis van Bodil de la Parra. Jammer genoeg heb ik haar theatervoorstelling over de familiegeschiedenis die ze in het boek beschrijft niet gezien. Toen die werd opgevoerd, waren al mijn avonden al gepland.

Met welke schrijver zou u een avondje uit willen?

Met Cynthia Mc Leod. Zodat ze me veel leuke dingen kan vertellen over de geschiedenis en allerlei plekken in Suriname. Ze kan zó mooi vertellen!

Hoe komt u aan vers leesvoer?

Ik ga naar de bibliotheek. En ik vraag mijn zus, bij haar kan ik altijd terecht. Zij leest graag en ze krijgt vaak boeken uit Nederland. Zij kan me ook goed adviseren.

Wat is uw favoriete leeshouding of –plek?

Liggend, dat is voor mij de houding. In een hangmat of een ligstoel. Buiten de stad, graag tussen de bomen, met niemand om me heen. Dat vind ik heerlijk.

Welk uitgeleend boek moet u nog steeds terugkrijgen?

Een boek over botanische kruiden van Suriname. Jaren geleden heb ik dat gekregen van iemand die wist dat ik daarin geïnteresseerd ben. Ik heb het nooit terug gehad, en weet ook niet meer aan wie ik het uitgeleend heb. Het spijt me nog steeds dat ik het niet meer heb om bepaalde dingen in op te zoeken wanneer ik dat nodig heb voor mijn oso dresi-programma’s.

Welk boek heeft diepe invloed op uw leven gehad?

De stille plantage van Albert Helman en Wij slaven van Suriname van Anton de Kom. Het voelt alsof ik mezelf kan vinden in deze verhalen, ik leef helemaal mee. Ik ben niet echt een lezer, maar ik heb wel speciale boeken waarin ik heel geïnteresseerd ben. Bijvoorbeeld van Aleks de Drie Wan tori fu mi eygi srefi door Trudi Guda. Dat is echt helemaal in het Sranan geschreven, je vindt er ook liederen van vroeger in. Zo leer je ook nog vlot Sranantongo lezen.

Wat zou iedereen gelezen moeten hebben?

Van Cynthia Mc Leod Hoe duur was de suiker? Want we moeten onze Surinaamse schrijvers de power geven om door te gaan. Om te blijven schrijven over ons land, over de districten en over de plantages. Er is nog zo veel wat we nog niet weten! Alle examenklassen moeten die boeken lezen. Ik zeg niet dat buitenlandse schrijvers niet interessant zijn. Maar: Disi na wi sani, na wi eygi sani. Dus ik zal altijd boeken lezen van Surinaamse schrijvers.

Wat was uw lievelingskinderboek?

De leesboekjes van Wij en de wereld van Anne de Vries vond ik altijd leuk. En ik las ook Suske en Wiske.

Welk boek heeft u nooit uitgelezen?

Dat is een boek van Clark Accord, Tussen Apoera en Oreala. Daar was ik ooit al in begonnen, maar er kwam steeds iets tussen waardoor ik niet verder ben gegaan. Ik wil het nog steeds uitlezen, omdat ik er wel in geïnteresseerd ben.

[uit dWTL, 12 juni 2021]

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter