Het einde: Michael Slory 4 augustus 1935 – 19 december 2018
Ondanks vele literaire prijzen bleef de Nederlands-Caribische dichter Michael Slory zich altijd miskend voelen.
door Michiel van Kempen
Michael Slory was er ten diepste van overtuigd dat hij ‘werkte voor Suriname’. Dat engagement leidde bij hem tot poëzie van een profetische gloed, maar even zo vaak ook van een intimistische detaillering. Voor Slory was er geen scheidslijn tussen poëzie en werkelijkheid: alles wat hij observeerde veranderde hij op slag in dichtregels, of het nu om een regeringswisseling ging, kikkers in de sloot, een Javaanse schone ‘met de gamelan in haar kuiten’ of een plastic bekertje dat iemand uit een autoraampje gooide.
Michael Slory, 10 mei 2017. Foto © Michiel van Kempen
Lees hier verder in De Groene Amsterdammer, 9 januari 2019 – verschenen in nr. 2
RSS
Facebook
Twitter
