‘Het draait er om eten’
door Nellie Bakboord
Als ik in Paramaribo de Centrale Markt bezoek doe ik dat bij voorkeur lekker vroeg. Wanneer bijna heel Paramaribo nog op haar linkerzij ligt. Half vier uur in de ochtend. Een prachtig tijdstip voor een warm ontbijt. De lucht is koel, en de meeste mensen op straat zijn ook vroege vogels. Althans dat vermoed ik. Op een dag besluiten Jill, Lilian en ik ruim voor het krieken van de dag ons maag warm te verwennen bij één van de talrijke kleine restaurantjes. Een beetje verscholen aan de rivierzijde. De ernstige waarschuwingen ‘niet zomaar op de markt te eten’ verwijzen wij naar het rijk der fabelen.
Paramaribo, Centrale Markt. Foto © Michiel van Kempen
Op de markt vraag ik de eerste de beste marktventers of ze weten dat de markt van deze plek gaat verdwijnen. Ik heb deze informatie uit betrouwbare bron maar had toen net te weinig lef de bron prijs te geven. Gelukkig toonde niemand interesse voor deze wijsheid. Los daarvan is het voor marktventers veel belangrijker een goed prijsje te scoren voor hun koopwaar. Voor hun het belangrijkste waar het dagelijks om draait. Ik zat vol vragen. Wordt de hele markt met de grond gelijk gemaakt? Blijft een deel overeind? De markt omvat buiten het overdekte stenen gedeelte, links zowel rechts als aan de achterzijde talloze kraampjes en zogenaamde kleine winkeltjes. Boven tref je alles behalve voedsel. Stalletjes met op het eerste gezicht prullaria maar ook diverse huishoudelijke artikelen. Een kleurrijk gezicht. Buiten staan venters die op een minuscuul plekje van 30 bij 30 alle moeite doen een bosje kousenband of een handje bacove aan je te slijten. Altijd voor een zacht prijsje. Maar het draait op de markt om vers gemaakte gerechten. Rond twee uur in de ochtend staat mae in haar mini visrestaurantje die aan de Suriname rivier grenst diverse vissoorten te bakken. De aantrekkelijk uitziende bokking, bakkeljauw, trie, wet’weti en de klein gesneden barbaman met hier en daar wat rode stukjes peper, doen ons onmiddellijk watertanden. Marktventers kennen dit visrestaurantje allang. Hun maag wordt, terwijl de maan de wacht houdt, standaard warm verwend. Wat wist ik van de geschiedenis van deze markt? Hoe oud is de Centrale markt? Is het gebouw van enig historische waarde? Misschien cultureel erfgoed? Op de begane grond van het overdekte stenen deel bevinden zich aan de achterzijde ook kleine eethuisjes. Als je vanaf de linkerkant naar binnen komt zie je Marto met allerlei ouderwetse Javaanse zoetigheden en tahoe lontong in origineel warimbo blad. Terwijl ik thuis nageniet van zijn lekkere bami lees ik een stukje op internet over de geschieden onze Centrale Markt aan de waterkant in hartje Paramaribo.
De markt is gebouwd in 1959. In opdracht van het Gouvernement van Suriname kreeg Peter Jacobus Nagel, civiel ingenieur, de opdracht een overdekte markt te ontwerpen met meer dan 950 standplaatsen verdeeld over 2 verdiepingen. Het bouwplan werd ingediend bij de EEG in Brussel. Na goedkeuring werd het project gefinancierd met EEG gelden uit het ontwikkelingsfonds waarbij speciale eisen werden gesteld. Bij de bouw moesten zoveel mogelijk Europese materialen gebruikt worden. Nagel, architect, heeft ruim 70 projecten in Suriname op zijn naam staan. (Bron: Nederlands Architectuur Instituut NAI).
RSS
Facebook
Twitter
