Herinneringen aan Els Moor (I)
Woensdagmiddag, 9 maart, na 1uur kregen wij van de Openbare School Kwamalasamutu het bericht dat mw. Els Moor is heengegaan. Wij van de OS Kwamalasamutu leerden Els Moor kennen hier in het dorp waar ze de leerkrachten hielp met kindvriendelijk onderwijs en zoveel meer.
Els Moor (geheel rechts) met leerkrachten en leerlingen van Kwamalasumutu
Tijdens het 4 jaar durende project dat zij in het kader van Change For Children deed, heeft zij met elke leerkracht een goede vriendschap kunnen opbouwen. Wij hebben van haar heel veel geleerd! De leerlingen ook en we keken elke maand weer uit naar Els Moor. Ze kon de leerlingen heel erg boeien.
Vanaf 2006 tot heden kregen wij van Els voor onze school elke donderdag de Ware Tijd over de hele afgelopen week. Zo werden wij op de hoogte gehouden van wat reilt en zeilt in Paramaribo, al was het een weekje oud. We hebben nu niemand die de kranten voor ons zal sturen.
Ze is er niet meer, maar wat wij leerkrachten hebben geleerd van haar is waardevol en wij zullen dat blijven overdragen aan onze leerlingen. Wij condoleren een ieder die haar van dichtbij heeft gekend en de familie.
Namens alle leerkrachten en leerlingen van
O.S Kwamalasamutu
Els Moor (rechts, groen shirt) wacht op het vertrek van een vliegtuigje in Kwamalasamutu
Wan grontapu
someni buku
wan grontapu.
Wan Sranankondre
someni skrifiman
ala e ferteri den eygi tori.
Someni skoro
someni pikinnengre
pikin di wani leysi.
Wan Els
so furu lobi gi buku
someni suma a ben leri lobi leysi
wan Els.
Chandra van Binnendijk
(Chandra van Binnendijk vormde 10 jaar lang samen met Els Moor de redactie van DWT Literair, van 1993 – 2003)
Els Moor: bijna 25 jaar verbonden aan De Ware Tijd Literair
Gran tangi Els!
Wat een eer was dat, toen ik voor het eerst het verzoek kreeg een bijdrage te leveren aan de Literaire Pagina. Behalve vereerd, voelde ik me ook wel een beetje geïntimideerd. Mensen als Chandra van Binnendijk, Jerry Egger en Sharda Ganga waren nu opeens mijn collega’s, en dat onder de kritische hoofdredactie van Els Moor … Maar vanaf het allereerste contact bleek dat Els Moor weliswaar streng was, maar naast rechtvaardig vooral warm en enthousiast. Met veel dankbaarheid kijk ik terug op mijn periode bij dWT-L. Wij waren het niet altijd met elkaar eens, maar legden beide de lat hoog, op de eerste plaats voor onszelf. Wat ik van haar leerde was om beter te verwoorden waar mijn eigen grenzen liggen, wat mijn eigen doelen en criteria zijn. Haar enorme inzet is voor altijd een inspiratie voor mij. Evenals haar hameren op het recht voor goed onderwijs(materiaal) voor alle kinderen. Vooral haar aanmoediging om niet te corrigeren in een verhaal dat verteld wordt – of in een tekst die geschreven is – door een kind, omdat er belangrijker zaken zijn dan taalfouten, namelijk plezier in lezen en leren, blijft mij bij.
Adyosi Els, ik denk aan je met een grote glimlach!
Marieke [Visser]
Els Moor (midden, lichtblauwe blouse) tijdens een kinderboekenfestival
Els Moor en het kinderboekenfestival
Elk kinderboekenfestival was voor Els Moor een groot leesfeest! Vanaf het eerste Kinderboekenfestival in november 1999 in het Jeugdcentrum was Els Moor van de partij. Els werkte in haar activiteitenstand voornamelijk met Surinaamse kinderboeken. Oneindig veel creatieve werkvormen bij de verschillende kinderboeken werden door Els uitgeprobeerd. De kinderen mochten bij Els de boeken altijd aanraken en elke groep mocht aangeven welk boek het favoriete boek uit de uitgestalde collectie was.
Els trok met de Kinderboekenfestivalcaravaan overal mee naar toe en bezocht sinds 1999 alle districten en dorpen waar het festival werd georganiseerd.
Toen het festival in mei 2015 voor het eerst in 17 jaar in het district Wanica werd georganiseerd, kon Els op het laatste moment niet meer mee, vanwege beginnende gezondheidsklachten! Haast na elk Kinderboekenfestival wijdde Els Moor een volledige pagina van De Ware Tijd Literair aan het boekenfestival, de ontwikkelingen en de nieuw uitgegeven Surinaamse kinderboeken. Ook na het Kinderboekenfestival te Lelydorp in het district Wanica, waar zij door omstandigheden niet persoonlijk bij kon zijn, verscheen er met medewerking van de KBF-organisatie een prachtige literaire pagina over KBF Wanica en het thema ‘groeien’. (Zie DWTL van zaterdag 9 mei 2015)
Als resultaat van 10 jaar Kinderboekenfestival met leesbevorderende activiteiten van Els Moor werd op het festival van mei 2009 het handboek Lees je wijs! Hoe bevorderen we leesplezier bij kinderen? door Stichting Projekten uitgegeven. Dit boek kan beschouwd worden als het levenswerk van Els Moor. Het biedt een keur aan creatieve verwerkingsvormen bij Surinaamse kinder- en jeugdliteratuur, een basislijst van Surinaamse kinderboeken, een lijst van schrijvers, organisaties en stichtingen, relevante websites en achtergrondinformatie.
Tijdens het laatst gehouden Kinderboekenfestival in Paramaribo van 29 februari tot en met 5 maart, hebben wij haar als trouwe standhouder bedacht en middels een gemailde foto en wenskaart namens alle standhouders en kinderen festivalgroeten gestuurd. Met een dankbaar hart zien wij terug op de grote bijdrage die Els Moor achttien jaar lang geleverd heeft aan het Kinderboekenfestival, aan het bevorderen van leesplezier en aan de productie van Surinaamse Kinderboeken.
Wij zullen Els in ere houden en de Nationale Stichting Kinderboekenfestival Suriname zal er alles aan doen om deel twee van Lees je wijs, waarvoor Els zich, ondanks haar ziekte het afgelopen jaar inzette, af te ronden en te publiceren.
Zij ruste in vrede!
Namens het bestuur van de
Nationale Stichting Kinderboekenfestival Suriname,
[Agnes Ritfeld]
VLUCHT MET MIJ MEE
OP MIJN THEEZAKJE STAAT VANDAAG, 10 maart: ‘WAT ZOU JE ABSOLUUT NIET KUNNEN MISSEN?’
WAT ZAL IK ZEGGEN, ELS? ZOU IK DAT KUNNEN? OP BED LIGGEN EN NIET KUNNEN ZITTEN EN EEN PAGINA UITDENKEN… ‘SCHRIJF IETS OVER JE ERVARINGEN, NU IN SURINAME.’ DAT ROEP JIJ TEGEN MIJ!
ZOU IK DAT KUNNEN? EEN LITERAIRE PAGINA UITDENKEN EN TWEE (LETTERLIJK EN FIGUURLIJK) OUDE VRIENDINNEN (Thea Doelie en juf Marijke van Geest) ONTVANGEN EN LACHEN… TERWIJL JE NIET KUNT LOPEN, NIET KUNT ZITTEN.
JEETJE, SRANAN UMA NANGA MAN: KIJK NAAR DE LITERAIRE PAGINA VAN 5 MAART! IK BEL MET ELS OM HAAR TE BEDANKEN… IK WIL NOG EEN KEER AFSPREKEN… “LIEVER NIET NU,” ZEGT ZIJ.
A BUN, WE VERTREKKEN DINSDAG 8 MAART. WAT EEN LANGE TOCHT NAAR ZANDERIJ.
ZAL IK IETS OVER FILES SCHRIJVEN, ELS?
EEN NACHT IN EEN VLIEGTUIG… MARIJKE KAN NIET SLAPEN. IK EEN BEETJE.
AI ELS, INTUSSEN VLIEG JIJ NAAR DE HEMEL.
HIERBIJ STUKJE GEDICHT VAN MIJ:
TRANEN IN MIJN OGEN
TEARS IN MY EYES
LANGA LANGA WATR’AI
OM DE ZOVEEL TIJD
GAAT DE WERELD KAPOT
BLIJKEN MENSEN VERROT
GAAN ZE VECHTEN
MAKEN ZE KNECHTEN
VERGETEN ZE HUN RECHTEN
O, VLUCHTELING
YU, LOWEMAN
LOWE LOWE
VLUCHT VLUCHT VLUCHT
VLUCHTEN WE NAAR NEDERLAND… TERUG NAAR SURINAME
OF NAAR DE HEMEL… ???
SEE YOU, ELS!
THEA DOELWIJT
Els Moor en een van haar honden
Els ophemelen??
Dat wilde ze toch helemaal niet?
Ze deed ‘gewoon’ wat ze moest doen, wat ze vond dat wij allemaal moeten doen, dat wat ons mens maakt: opkomen voor de ander, voor de kinderen speciaal, de kinderen van Kwamala, van Boven-Suriname, al die kinderen van de Kinderboekenfestivals die steevast kozen voor ‘Amaisa’ oftewel het Surinaamse kinderboek en enthousiast meededen aan ‘blie, bla, bloe, blawki!’
Els ophemelen? Dat hoeft niet meer.
Ze is al daar…..
Ze groet al haar grote favorieten: Trefossa, Gabriel García Márquez, Albert Helman, Edgar Cairo, Frank Martinus Arion, Hugo Pos, ze drinkt een goed glas rode wijn met Hetty en Linda en vast ook met haar frivole ex Guus en samen proosten ze op de toekomst van de kids van Sranan!
En wij? Wij gaan door op die weg en roepen iedereen zo luid mogelijk toe (zodat zij het móet horen en lachend knikt): ‘Lees je wijs!!!’
Want door dat te doen, hemelen we haar op!
Christine [Samsom]
RSS
Facebook
Twitter
