Hendrik Schouten – De geele vrouw
De Geele vrouw
Een’ vrouw die deugden mint en past op hare plichten,
Uijt gulle vrolijkheid wel eens een deuntje zingt,
Op ’t Clavecimbel speelt en zomtijds lugtig springt
Om ’t afgesloovde brein haar’s egas te verligten,
Die kloek in ’t huijsbestier en rein in keuken wetten,
Daar zij de vrekheid schuwt, dog echter spaarzaam leevt,
En, als de nooddruft klaagt haar giften mildlijk geevt,
Die men met wijs bestier op alles naauw ziet letten,
Die echter word nogtans versmaad, veracht, benijd,
Door snode lasterzucht in eer gekrenkt uit spijt,
En door kwaadaardigen voor onkuisch uitgekreeten,
Omdat… mijn tong verstijft, verschrikking word mijn deel!
Ik zwijg die schendaad niet, elk sterveling moet die weten:
Die braave Vrouw, in plaats van Blank te zijn, was Geel!
Hendrik Schouten (1785)
leg eens uit waarom deze illustratie hierbij?
is het een gele vrouw, de auteur, een snoodaard?
Oude olieverfschilderijen worden geel. Dit is Elisabeth Bas, niet de vrouw die Schouten bedoelde, maar van die vrouw hebben we geen afbeelding.
De gele vrouw, daarbij bedoelde men een mulattin, was Susanna Johanna Hanssen. Ze was de echtgenote van Gerrit Schouten en het nichtje van Elizabeth Samson.
Ik zou er een ander schilderij bij kiezen, bijvoorbeeld deze https://www.rijksmuseum.nl/nl/mijn/verzamelingen/2134693–hilde-neus/mijn-eerste-verzameling/objecten#/SK-A-2635,83
https://www.rijksmuseum.nl/nl/mijn/verzamelingen/1813497–lisamb/african-descended-people/objecten#/SK-A-2641,13
Christine Lemstra
Hartelijk dank voor de suggesties. We hebben de eerste graag opgevolgd!