blog | werkgroep caraïbische letteren

Handen wassen: nieuwe roman van Eric de Brabander

Handen wassen van Eric de Brabander is een indringende roman die de feilbaarheid van de mens thematiseert: zijn donkere, verborgen kanten; en de liefde binnen een relatie die niet standhoudt, liefde die opraakt.

Omslagillustratie van Carlos Blaaker, olie op doek. Omslagontwerp Cleo Maxime

Piet Sambo en zijn dertig jaar jongere vrouw Helena ontmoeten elkaar voor het eerst in het Curaçaos museum, en tussen hen bloeit die liefde op. Kunst is wat hen bindt, maar Helena en de volkse Piet zijn wel afkomstig uit heel uiteenlopende milieus en verkeren in andere kringen. Uiteindelijk ontstaat er een zich verdiepende kloof tussen de twee – en misschien is niet alleen hun verschillende achtergrond daar de oorzaak van.

Nadat Helena in contact gekomen is met Solange, de ex van Piet en haar dochter Alwina, blijkt dat Piet een aartsdonkere kant heeft, een vergrendelde kelder in zijn hoofd, met daarin schadelijke geheimen. Maar ook Solange heeft haar geheimen, schaamte en schande – haar agenda, haar eigenbelang en manipulaties. Niemand lijkt vrijuit te gaan. Op het kleine eiland Curaçao, waar iedereen met elkaar verbonden is, wordt veel weggemoffeld achter ondergrondse luiken. Op een zeker ogenblik vertrouwt Solange Helena veelbetekenend toe: ‘In een relatie zijn we altijd half slachtoffer en half medeplichtig.’ Is dat zo?

Eric de Brander (midden) met uitgever Franc Knipscheer (met pet), Michiel van Kempen, De Brabanders redacteur Peter de Rijk en ontwerpster Anders Kilian. Amsterdam, april 2022.

Eric de Brabander (Curaçao, 1953) publiceert sinds 2009 romans en verhalenbundels bij Uitgeverij In de Knipscheer. Van zijn hand verschenen de romans Het hiernamaals van Dona Lisa, Hot Brazilian Wax en het requiem van Arthur Booi, De supermarket van Vieira, Het dilemma van Otto Warburg, De vergankelijkheid der dingen, en de verhalenbundels Avila Beach Hotel in 5 korte verhalen en Het geluid van naderend onweer. Werk van Eric de Brabander werd vertaald in het Engels en Papiaments.

Eric de Brabander, Handen wassen. roman. Gebrocheerd in omslag met flappen, 258 blz., € 19,50. ISBN 978-94-93214-76-7. Eerste uitgave oktober 2022.


Meer over Eric de Brabander bij Uitgeverij In de Knipscheer.


Het olieverfschilderij van Carlos Blaaker dat het omslag van Handen wassen siert. Collectie Kees Broere.

Fragment uit Handen wassen

Het duurde die woensdagavond niet lang voordat Hans besefte dat Alwina niet echt bijgespijkerd hoefde te worden. Hij vroeg zich af of die zes gemiddeld wellicht dit schooljaar al een acht ging worden.
       ‘Wiskunde is een manier van denken Alwina. Je kan later met een gerust hart al die formules en axioma’s vergeten als je maar op een wiskundige manier, op een analytische manier tot je conclusies komt.’
       ‘Analytisch denken?’
       ‘Ik zal je een voorbeeld geven. Heb je wel eens van het Drie-Deuren probleem gehoord?’
       Alwina schudde haar hoofd.
       ‘Welnu! Achter één ervan staat een dure auto, achter de twee andere deuren is niets. Je kiest een deur uit, en daarna maakt de quizmaster één van de andere twee deuren open. Niets! Hij vraagt je vervolgens heel gemeen: ‘Wil je nog van keus veranderen?’. Is dat een oké tactiek of niet? Of maakt het allemaal niets uit?’
       Alwina beet peinzend op haar lip voordat ze antwoordde.
‘Maakt niks uit. Er zijn nu twee deuren en achter een ervan staat de auto. Vijftig procent kans dus.’
       ‘Het is een beroemd wiskundig probleem Alwina. Je redenering hapert. De kans is niet vijftig procent. Hij is éénderde-twééderde. Je weet dat de quizmaster altijd een leeg deurtje opent, dus maakt het niet uit welk van de twee lege deurtjes hij opende.’
       ‘Flauwekul. Waar het om gaat is niet de quizmaster. Het gaat om het aantal deurtjes die gesloten zijn. Twéé. En achter een ervan staat de auto.’ Hans moest lachen om Alwina’s fanatisme.
       ‘Akkoord. Op je redenatie valt niets aan te merken. Analytisch denken, je begrijpt wat dat betekent. En toch klopt het niet. Denk er nog eens over na. Want dit is de essentie van wiskunde.’ Met zijn hand raakte hij de schouder van zijn leerling bijna per ongeluk aan en trok hem, terwijl hij schrok van zichzelf, direkt terug. ‘Wat zijn je plannen na je eindexamen? Hij schoof iets dichter naar zijn leerling op de comfortabele sofa.
       ‘Informatica, of misschien wel bedrijfskunde.’
       ‘In Nederland?’
       ‘Mama wilt graag dat ik in Nederland ga studeren, ik weet niet of ze dat wel kan betalen.’
       Hans snoof de geuren van het jonge meisje op. Het duizelde hem.
       ‘Ik denk dat dat een verstandig pl…’
       ‘Zal ik je pijpen?’
       Alwina was al begonnen met het frutselen aan Hans zijn broeksriem zonder zijn antwoord af te wachten. Gewillig liet hij zijn broek en onderbroek afstropen totdat die om zijn enkels hingen. Zijn bloed vulde zijn pik, terwijl er voldoende overbleef om zijn wangen te kleuren. Met haar nagel ging Alwina langs de rand van zijn eikel voordat ze zich voorover boog en het vlees in haar mond nam. Hans zat met zijn blote billen op de corduroy stof van de tweezitsbank, dronken van begeerte die streed met de schaamte die uiteindelijk de overhand kreeg nadat hij klaarkwam. Zonder iets te zeggen schikte hij zijn kleren en dronken ze de rest van de gemberthee op die Hans gezet had.
       ‘Dit is niet gebeurd Alwina!’ Hans was zover mogelijk als de sofa toeliet van haar afgeschoven.
Ze lachte.
       ‘Hoezo? Ik kan terugkomen wanneer je maar wilt.’
       ‘Ik wil dit niet. Ik schaam me dood!’
       ‘Je vond het anders maar wát lekker.’
       ‘Ik denk dat je naar huis moet!’
       ‘Ik zal mijn moeder teksten om me te komen ophalen.’ Alwina pakte haar telefoon en begon met haar duimen het scherm te bewerken.
       ‘Solange komt hier?’ De stem van Hans klonk verschrikt, iets dat haar niet ontging.
       ‘Doe niet zo raar. Van mijn moeder heb je niets te vrezen.’
       ‘Ik kan je ook thuisbrengen.’
       ‘Ik heb haar al getekst. En… O. Ze antwoordt al… Ze komt eraan.’ De maag van Hans kromp samen en bleef spasmisch trekken tot op het moment dat Hans de auto van Solange voor de deur tot stilstand hoorde komen. Hij stond gelijk met Alwina van de bank op.
‘Mondje dicht,’ lispelde hij nog voordat Alwina de deur uitliep en hij zich in de badkamer verschool om, god alsjeblieft, niet door Solange gezien te worden. Hij hoorde tot zijn opluchting een portier dichtslaan en haar auto wegrijden. Vanaf nu, zo wist hij, was hij een rat in een kooi. Een rat in een kooi kan overal naartoe. Zolang hij in zijn kooi blijft. Geen deuren waarachter dure auto’s voor hem. Die had hij verspeeld.

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter