blog | werkgroep caraïbische letteren

Guus Pengel – Die Dag

De siksiyuru zingt nog steeds zijn zes uur lied
Vlak voordat de zon weer ondergaat
In zijn gezang klinkt geen verdriet
Hij schreeuwt gewoon zichzelf in slaap

Een fietser zet zich een keer schrap
En is de hond wel te snel af
Hij heeft het beest zeer luid vervloekt
Drie mannen hangen op de hoek

Straten worden langzaam blank
Een meisje dat blij door plassen danst
Decemberregen slaat maar niet venijnig hard
Zijn trieste ritme op het zinken dak

Ik zie dit alles, maar ik voel het niet
Dit is mijn land, maar toch ook niet
De fajalobi’s pronken prachtig rood
Maar de kleur van deze dag is dood

[8 december 2015- op Facebook]

on 08.12.2018 at 17:28
Tags: /

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter