Grote Suriname Tentoonstelling geopend
Met een plengoffer van Marian Markelo, toespraken van directeur Catheleijne Broers, de Amsterdamse burgemeester Femke Halsema, UNESCO-gastspreker Kathleen Ferrier en de emeritus-directeur van het National Museum of African-American History in Washington dr Johnnetta Betsch Cole is op donderdag 3 oktober de Grote Suriname Tentoonstelling in de Nieuwe Kerk op de Dam in Amsterdam. Muziek was er van Manoushka Zeegelaar Breeveld, Gerda Havertong, Jeanine La Rose, Jeffrey Spalburg en de band van Harto Soemodihardjo met Ronald Snijders. In de pers krijgt de tentoonstelling veel aandacht – zie de links hieronder.
Paramaribo, altijd ‘de parel van het Caribisch gebied’, raakt in verval
Cultureel erfgoed Suriname Komend weekend opent ‘De Grote Suriname-tentoonstelling’, met kunstwerken uit Surinaamse musea. Door de economische crisis hebben die het zwaar. Ook het erfgoedbeheer lijdt eronder. „Die oude gebouwen herbergen de verhalen die ons hebben gevormd.
Het is een archeologisch topstuk dat zijn gelijke in het Caribisch gebied niet kent: een stenen masker van nog geen twintig centimeter groot. Twee kraaloogjes, een smalle neus en een puntige kin zijn ongeveer duizend jaar geleden door een inheemse bewoner van Suriname in een ovaal stuk donkerrode steen gekerfd. Eeuwenlang moet het kunstwerk verstopt hebben gelegen in de drassige grond van het regenwoud. Totdat het in 2000 werd opgegraven in het Surinaamse Alfonsdorp.
Lees hier verder in NRC, 3 oktober 2019
Werk van Marcel Pinas, nazaat van de marrons, nu prominent te zien in grote tentoonstelling over Suriname
Morgen opent De grote Suriname tentoonstelling in de Nieuwe Kerk in Amsterdam. De Volkskrant spreekt kunstenaar Marcel Pinas, die de marroncultuur uitdraagt, en ging op bezoek bij de marrons in Suriname.
In de Nieuwe Kerk staat een tafel. Hij is lang als een catwalk en met de grootste zorg gedekt; zou je de tafel op een plaatje zien, dan zou je denken dat hier een staatsbanket wordt aangericht. In het echt niet. Sta je er echt voor, dan zie je dat de stoelen zijn bedekt met kleden in rouwkleuren en dat de borden zijn bedrukt met lugubere taferelen: een dode op een boot, een berg lijken in de achterbak van een pick-uptruck. Dit banket is duidelijk niet bedoeld om bij aan te schuiven. Het is een installatie van de kunstenaar Marcel Pinas (48).
Lees hier verder in de Volkskrant, 3 oktober 2019
Moet Amsterdam de verbroken banden met Suriname herstellen?
Als de voortekenen niet bedriegen, wordt de komende tentoonstelling in de Nieuwe Kerk een prachtig geschenk voor iedereen die besmet is met het Surinamevirus. Toepasselijk ook, dat in het hart van Amsterdam een half jaar lang royaal aandacht wordt geschonken aan Paramaribo, ver weg in kilometers, dichtbij in gedachten.
Lees hier verder in Het Parool, 2 oktober 2019
Er ontbreekt treurig makend veel op mooie expositie over Suriname
De Nieuwe Kerk laat veel zien van het voor velen te onbekende land. Maar de nadruk ligt op gezelligheid. Voor de donkerder kanten van de slavernij en de toestand van kunst en erfgoed in het huidige Suriname is geen plaats.
Natuurlijk weten we dat Suriname bestaat, waar het ligt, we weten dat onze Gouden Eeuw voor een deel het gevolg is van de winsten die we in onze voormalige kolonie Suriname maakten, we weten dat het land in 1975 onafhankelijk van Nederland werd, en misschien weten we zelfs nog dat Beatrix toen een groene japon droeg.
Lees hier verder in NRC, 4 oktober 2019
De Grote Suriname-tentoonstelling. 5/10 t/m 2/2 in De Nieuwe Kerk, Amsterdam. Magazine: € 19,95. Inl. en randprogramma: nieuwekerk.nl