blog | werkgroep caraïbische letteren

Groeit het besef van het koloniale verleden?

De Nederlandse blik op Suriname en de koloniale geschiedenis verandert. Dat blijkt uit de succesvolle Suriname-tentoonstelling in de Nieuwe Kerk en andere exposities, volgens kenners als Cynthia McLeod, Imara Limon en Karwan Fatah-Black.
door Toef Jaeger & Dominique van Varsseveld

opening tentoonstelling / foto Michiel van Kempen

Toen de zus van de schrijver Cynthia McLeod door de Suriname-tentoonstelling in de Nieuwe Kerk in Amsterdam liep, werd ze aangesproken door een bezoeker. „Komt u ook uit Suriname?” Het antwoord was ja. „Goh, wat interessant. Bent u vroeger ook slaaf geweest?” Terwijl Cynthia McLeod dit verhaal door de telefoon vanuit Suriname vertelt, schiet ze hard in de lach. Maar typerend is het ook voor Nederlanders: er zijn er nog zo veel die weinig weten van het verleden, van Suriname en van hun eigen rol in de koloniën.

De Grote Suriname Tentoonstelling in de Nieuwe Kerk, Aan de Surinaamse grachten in Museum Van Loon, de volgend jaar te openen tentoonstelling over slavernij in het Rijkmuseum en die over de Surinaamse School in het Stedelijk Museum, de discussie rond de beslissing van het Amsterdam Museum om de term Gouden Eeuw niet langer te gebruiken: het lijkt alsof er wat aan de hand is. Groeit het besef van het koloniale verleden bij de Nederlanders of wordt er een start gemaakt met het creëren van een nieuwe Surinaams-Nederlandse identiteit?
Lees verder in NRC, 13 november 2019.

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter