Giselle Ecury – Als taal is uitgewoond
Als taal is uitgewoond
zout de zee,
te zout;
woorden blijven drijven
golven af en aan – slaan
tegen de noordkust –
laat het, laat ze gaan
ze overspoelen lauw
haast wit – als sneeuw –
mijn geboortegrond,
die om mijn voeten vraagt
nu ik ouder word:
een nieuw begin
hier, op dit eiland
hout slaat stuk op de kust
op drift voorbij het rif
in mijn hand koraal
maar in mijn hoofd stoeit eeuwig
de taal van het land waar ik leef,
schoolging, werkte en aardde
misschien is het tijd
om naar huis te gaan
daar waar ik hoor
maar mijn woorden drijven
zacht lispelend terug
op dat eeuwig zoute water
later
later misschien
als taal is uitgewoond
[Giselle Ecury (1953), uit: Door jou mag ik er zijn (Haarlem, In de Knipscheer, 2023).]
RSS
Facebook
Twitter
