blog | werkgroep caraïbische letteren

Frank Martinus Arion – Hou ze trouw

Hou ze trouw!
Bisschop Nicolaas besloot
bij het breken van de Spaanse banden
toch in Holland te blijven.
Het zijn wel protestantse, goddeloze landen,
maar hun koloniën zijn toch maar rijk en groot.

Indonesia, Suriname, Aruba en Antillen,
daar haalde hij chocola en suiker
(in plaats van zure bieten)
voor zijn witte kindertjes. Zwarte pieten
uit het eigen land geven de Negertjes daar wel op hun billen.

Als ze niet mee willen
werken
of een grote mond opzetten
in hun moerstaal
en buiten de muren der kerken.

Sinds Indonesia en Suriname uit de koloniale zak zijn gekropen
begint de Spaanse Ruiter bovendien
dubbel op zijn buidel te letten:
het moet alles goedkoper.
Twee knechten aan één ketting vastgebonden:
één enkele Procureur houdt ze best trouw.
Leve Nicolaas Alvarez de Toledo,
Bisschop van Alva!

En als die shit van een Verenigde Naties
begint over dekolonisaties
vloekt De (Spaanse) Ruiter welluidend als weleer,
Verenigde merde, kom nou gauw!
Het laatste wat je nog onder je witte voeten hebt, hou je toch!
Hou ze trouw Sint-Nicolaas,
onsterfelijke bisschop van Alva!

[Uit: Frank Martinus Arion, Heimwee en de Ruïne. Verzamelde gedichten. Amsterdam: De Bezige Bij, 2013, p. 160-161.]

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter