blog | werkgroep caraïbische letteren

Enrique Muller – Seru mesa/Tafelberg

sintá den mi kurá di kas
leu for di dje na Buena Bista
mi ta mira tur atardi
kon Seru Mesa ta yora
manera e so por
bashando lagrima blanku
ku ta pasa pa baranka morto
tin ora mi ta yega para na su pia
pone mi man riba un lagrima
i ora mi wak ariba mira su grandesa
mi ta purba di konvense mi mes
ku nunka nunka lo e no kaba na nada
mi ta bolbe kas mi man muá
tras di mi lomba su kurpa ta tembla
su lagrimanan ta sigui basha
sin mi por yuda mi wowonan ta yena
manda dos pipita di awa pa tera

[Papiamentu]

Tafelberg, Curaçao. Foto Rchard, Wikipedia.

Tafelberg[1]

Gezeten op het erf
ver van hem, op Buena Bista,
zie ik iedere middag
hoe de Tafelberg schreit,
zoals hij alléén dat kan,
blanke tranen
die levenloze rotsen lijken.
Soms ga ik aan zijn voet staan,
leg mijn hand op een traan
en als ik opkijk naar zijn grootse hoogte,
tracht ik mijzelf wijs te maken
dat hij nooit tot niets vergaat.
Ik keer thuis met natte handen,
achter mij siddert zijn lichaam,
vloeien zijn tranen door;
mijns ondanks vullen zich mijn ogen
en laten twee druppels water
op de grond vallen.

Vertaling Luis H. Daal.

[Papiamentu versie uit: Enrique Muller, Seru Mesa. Willemstad, Kòrsou: z.u., 1976, p. 13. Ook opgenomen in: Berry-Haseth, Lucille, Aart G. Broek i Sidney M. Joubert (eds.), Pa saka kara. 3 dln. Willemstad, Kòrsou: Fundashon Pierre Lauffer, 1998, dl. 2. De vertaling uit: Broek, Aart G., Sidney M. Joubert en Lucille Berry-Haseth (eds.), De kleur van mijn eiland: Aruba, Bonaire en Curaçao. Ideologie en schrijven in het Papiamentu sinds 1863. 2 dln. Leiden: KITLV, 2006, dl. 2.]


[1]  Afgeplatte heuvel (ca. 240 m) op Curaçao

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter