blog | werkgroep caraïbische letteren

Energie en levenslust

door Ronny Lobo

Op 7 juli werd Renzo twee. We vierden dit twee dagen later, op de verjaardag van zijn oudste broer, met een geweldige splashparty in de tuin. In spanning wachtte de hele familie op het telefoontje uit Nederland waarmee de geboorte van mijn tweede kleinzoon zou worden aangekondigd, wat de volgende dag prompt gebeurde. Een mooi moment om over mijn tweede leg te mijmeren. Vele vrienden tonen een speciale belangstelling voor hoe het opvoeden van een kind mij op mijn leeftijd vergaat.

 

Ronny Lobo en Rappa

‘Uitstekend,’ antwoord ik steevast. ‘Het lijkt wel of je er jonger op bent geworden,’ zeggen sommigen. Het interessantst vind ik het als ouders van beneden de dertig mij voor Renzo’s opa aanzien. Ik zie in hen mezelf weer terug met mijn drie kinderen uit de eerste leg. Zo zag ik er dus ruim dertig jaar geleden uit. Alleen de haren zijn wat grijzer geworden.
Enkele weken geleden ontmoette ik bij een begrafenis een wat oudere kennis die mij wenkte om in de kapel naast hem te komen zitten. ‘Ik lees met veel interesse jouw columns en knip ze uit om te bewaren,’ zei hij. Trots maar tegelijkertijd verbaasd hoorde ik zijn enthousiasme aan over mijn schrijfsels. ‘Weet je waarom ik ze zo fantastisch vind?,’ vroeg hij. ‘Ze inspireren me, ik wil zelf n.l. ook aan een tweede leg beginnen. Mijn Colombiaanse vriendin wil kinderen.’ Hij vertelde erbij dat hij sinds het overlijden van zijn achttienjarige zoon nog een kind had gewild. Even twijfelde ik of het op zijn leeftijd zo’n goed idee was. ‘Geweldig,’ zei ik, ‘ik kan het je aanbevelen!’ Waarom ook niet? Los van de energie en levenslust die hij uitstraalt houdt Renzo mijn conditie op peil, zowel lichamelijk als geestelijk. Dit werd afgelopen weekend bevestigd toen ik weer eens ging wakeboarden op het Spaanse Water. De laatste keer was ruim voor zijn geboorte. Ik bereidde mij voor op hevige spierpijn de dagen erna. Die kwam echter niet. De constante aandacht en verzorging die hij vraagt, het achter hem aan hollen, hem steeds optillen, zijn verzet bij aan- en uitkleden en de snelheid waarmee hij steeds voor dreigend gevaar moet worden behoed, staan gelijk met enkele uren training in de gym. Als hij om negen uur ’s avonds eindelijk slaapt en ik op bed plof denk ik aan mijn vrienden die zich afvroegen of ik deze energie op mijn leeftijd nog zou kunnen opbrengen. Pas daarna kom ik toe aan dat rustige moment voor mezelf, b.v. voor het schrijven van deze column. Ik moet toegeven dat de tijd die daarvoor overblijft, beperkt is.
Een tweede leg schijnt desondanks populair te zijn. Het aantal mannen dat tussen hun 50ste en 60ste weer een kind krijgt, meestal met een vrouw van rond de dertig met een kinderwens, stijgt. Sommigen planten zich nog voort als ze al achterkleinkinderen hebben. Zoals Mick Jagger van drieënzeventig, die zijn achtste kind verwacht met zijn negenentwintigjarige vriendin. Dit wordt zijn vierde leg.

[uit dagblad Amigoe, 28 juli 2016]

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter