Einde van het schooljaar
Eind juli dienen de studenten van de drie klassen hun eindteksten in. Dan gaan wij docenten de teksten lezen en beoordelen. Voldoen de teksten aan de minimale vereisten voor een goed stuk. Zijn de schrijftechnieken toegepast? Zijn de verhalen origineel genoeg? Hoe is de taal en stijl? Wie gaat door naar het volgende leerjaar, wie niet. Beoordelingsverslagen worden opgemaakt door de docenten met hun specifieke expertise. Teksten worden gelegd naast de evaluatie van de studenten. En dan kan het gebeuren.
Studenten in spanning, gaan we wel of niet door.
De oudere jaars zeggen dat de lessen hen elke keer weer verrassen, dat er nog zoveel te leren valt. Schrijven en het schrijfproces is toch niet zo gemakkelijk als men denkt. Wanneer ik word gebeld door enthousiastelingen die mij aangeven dat ze een boek hebben geschreven moet ik altijd lachen. Als ik het aantal bladzijden hoor denk ik ja, geweldig, 200 bladzijden. Maar als ik vraag, hoelang men over de tekst is gegaan en men 3 maanden antwoordt, begin ik m’n hoofd te krabben. Niemand schrijft een boek in 3 maanden. Of het moet een dun boekje zijn. De logica van het verhaal, de plot, de personages, de verhaallijn, de taal, de vormgeving, correctie, belettering, alles moet goed uitgewerkt worden. Het manuscript moet nog door zovele vingers en ogen… Onlangs vroeg iemand mij nog of de eindteksten van de studenten gepubliceerd worden. Dat gaat jammer genoeg niet zo snel. We houden een minimum van 7 keer herschrijven aan op de school. Het klinkt veel, maar soms wordt tekst wel 10 keer herschreven, voor het naar de eindredacteur gaat. De kans is groot dat de tekst terugkeert. En de tijd die erover heen gaat duurt soms heel lang. Bij schrijven moet je veel geduld dus hebben, wil je publiceren.
Bij de lessen zeg ik altijd aan de studenten zich niet te haasten met uitgeven of publiceren, of het podium op te gaan. De tekst is nog niet rijp en vaak hebben we gelijk ook nog. Het is nog stil rond publicaties en iedereen wil nu wel de resultaten zien. Effe geduld. Als het goed is studeren er drie studenten af volgend jaar. Ze maken zich nu al op voor tenminste 100 A4 pagina’s (ongeacht het genre). Want dan pas heb je een behoorlijk boek in je hand. Intussen gaan we op zoek naar uitgeverijen die interesse hebben voor publiceren. Alles, als je boek de moeite waard is. Want uitgeven, doen we niet zelf. Schrijvers moeten immers schrijven!
[van de website van Ruth San A Jong, 11 juli 2011]
RSS
Facebook
Twitter
