blog | werkgroep caraïbische letteren

Een positiever beeld van de zwarte mens

door Libèrta Rosario

Toen ik gisteren op de voorpagina van het Algemeen Dagblad las dat Frank King, die jurist was van de beweging tegen Zwarte Piet met de dood was bedreigd en daarom met het werk was gestopt, werd ik erg boos. Daarna besefte ik dat ik iets moest doen met mijn boosheid en besloot vervolgens naar het kantoor van Frank King te gaan. Hij was erg blij met mijn steunbetuiging.

 

Als klein kind werd ik door de artikelen en boeken die mijn vader Guillermo geschreven heeft al geconfronteerd met mijn huidskleur en de ongelijkheid die er bestond op Curaçao. In die tijd mochten de meeste gekleurde bewoners van Curaçao niet zomaar in Emmastad of Julianadorp komen.
Ik heb hier in Nederland in het begin ook vaak het Sinterklaasfeest gevierd met de bijbehorende gedichten, cadeaus en Zwarte Pieten. Maar ik was blij toen mijn kinderen niet meer in Sinterklaas geloofden en de viering van het feest vanaf dat moment voornamelijk bestond uit snoepgoed en wat cadeaus. De voornaamste reden hiervoor was dat ik en mijn jongste zoon een paar keer voor Zwarte Piet werden uitgemaakt. Dat was best een pijnlijke ervaring en sindsdien ging ik me vanaf oktober al druk maken over vervelende dingen die zouden kunnen gebeuren voor en tijdens het Sinterklaasfeest. De winkels kwamen langzamerhand vol te liggen met verpakkingen voorzien van vreselijke afbeeldingen van Zwarte Piet en op de radio en televisie hoorde je volop Sinterklaasliedjes. Ik was altijd weer opgelucht wanneer het 7 december was en de winkels versierd werden met kerstspullen.
Lang heb ik gedacht dat ik de enige persoon was die zoiets had meegemaakt totdat ik van veel andere gekleurde mensen hoorde dat ook zij vervelende ervaringen hadden gehad. Daarom heb ik nog steeds bewondering voor Quinsy, dat hij zijn nek durfde uit te steken en op zijn manier heeft gestreden tegen de figuur van Zwarte Piet. En voor Akwasi, Rinchomar en alle andere jongeren die dat ook deden.
Gisteren ben ik naar de expositie De Zwarte Bladzijde geweest in het Scheepvaartmuseum in Amsterdam. Het zou goed zijn als die nog even verlengd zou kunnen worden (het is officieel tot en met aanstaande zondag) zodat de voorstanders van Zwarte Piet het ook kunnen gaan zien en kunnen ervaren wat de tot slaaf gemaakten uit Afrika allemaal hebben moeten doorstaan alleen vanwege hun huidskleur. Zo leren ze iets meer over de Nederlandse Gouden Eeuw en kunnen ze dan hopelijk meer begrip en respect opbrengen voor de gekleurde medemens die verandering wilt.
Het gaat de meesten van ons tegenstanders van Zwarte Piet niet om het afschaffen van het Sinterklaasfeest op 5 december. Wij weten allemaal dat kinderen, ook volwassen, graag cadeaus krijgen en uitkijken naar iets leuks, een feest midden in de winter. Maar we voelen ons gekwetst, gediscrimineerd door de figuur van Zwarte Piet. Nu zijn er allemaal voorstellen om zijn dikke lippen te vervangen door dunnere lippen, of om zijn oorbellen af te schaffen en hem glad haar te geven, maar daar gaat het niet om. Het gaat vooral om zijn zwarte kleur en het feit dat hij de knecht is van Sinterklaas. Waarom kan Sinterklaas niet zelf de cadeaus uitdelen net als de Kerstman dat doet? Het is toch zijn feest en niet het feest van de Zwarte Pieten, hoewel zij het meeste werk doen.
Ik vind het een moedige beslissing van de Hema dat zij als de eerste winkel in Nederland in een ‘uitgelekte’ brief heeft aangekondigd dat er vanaf volgend jaar geen Zwarte Piet-afbeeldingen meer zullen zijn op haar verpakkingen. Het gevolg was veel negatieve en gelukkig ook positieve reacties. Dat mag in een democratie, er is nooit een overwinning geweest zonder strijd. We zijn dus op de goede weg.

 

163

Een positiever beeld van de zwarte mens. Zomercarnaval Rotterdam 2014. Foto © Libèrta Rosario

Tenslotte wil ik mijn vader Guillermo, Paco, Joeri, Michiel, Frank, Al, Dew, Quinsy, Akwasi, Rinchomar, Joyceline, Jeanne, Cynthia Mc Leod, mevrouw Biekman, Jeroen Heuvel, Jeroen Leinders, Edsel, Clay, Glenn en alle anderen personen, die op hun wijze geprobeerd hebben om een positiever beeld te creëren van de gekleurde medemens, hartelijk bedanken daarvoor. Masha Danki!

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter