Een handleiding tegen racisme
‘Maak jezelf van kant.’ ‘Ik weet waar jij woont, ik ga je kapotmaken.’ Honderden berichten in deze trant ontvangt Dalilla Hermans in november 2016. Haar kinderen worden bedreigd, ze ontvangt foto’s van penissen met verkrachtingsscenario’s en plaatjes van lynchpartijen waarop haar hoofd geplakt is. De aanleiding: de avond ervoor had ze bij de Vlaamse publieke omroep een pleidooi tegen Zwarte Piet gehouden.
Hermans (1986), als peuter geadopteerd uit Rwanda, schreef in 2014 een open brief over racisme. Die ging viraal, en uiteindelijk werd ze een van de belangrijkste stemmen over het onderwerp – zo niet de belangrijkste – in het Vlaamse publieke debat. Boze berichten, beledigingen en bedreigingen werden in de loop der jaren voor haar ‘normaal’. Het is een van de redenen dat ze ermee stopt, schrijft ze in Het laatste wat ik nog wil zeggen over racisme. Ze gaat met activistenpensioen, en geeft de fakkel door.
Lees hier de hele recensie in NRC, 13 maart 2020
RSS
Facebook
Twitter
