Diversiteitsbeleid is een hol modewoord om subsidiepotten open te breken
door Seada Nourhussen
Dagelijks krijg ik e-mailtjes met verzoeken om zitting te nemen in een panel, een debat te leiden of een lezing te geven. Ik zou er mijn baan van kunnen maken.
Maar meestal zeg ik nee. Vooral om ‘in debat’ te gaan over racisme. Want in Nederland is racisme geen feit of onrecht dat bestreden moet worden, maar een enigma dat tot in de eeuwigheid bediscussieerd moet worden. Clubs die in hun doelstellingen ‘iets met diversiteit’ hebben opgenomen komen ook vaak bij me aankloppen. Ze zijn compleet wit, maar hebben spatjes andere kleuren nodig op een podium. Staat leuk op de website en klinkt goed in het jaarverslag. Want dat is ‘diversiteit’: een paar mensen die niet wit zijn tijdelijk het gevoel geven dat ze meetellen. En weer door met de status quo.
Lees hier verder in Trouw, 16 november 2017