Dean Bowen – Gedicht
Zonder titel
ik ben herboren tussen zwarte lichamen,
onder een dek, herboren, zag niet de oceaan die me bracht naar waar je
dit lijf wilde werken
tot de botten ontbloot
het schip uit zeeland was vigilante gedoopt
en wij zouden onszelf breken voor jou
we kaapten het schip,
maakten van onszelf een vrijheid in het jaar van jullie vader 1780
volgde het water voorbij de plantage en de zes namen die wij onszelf
gaven
Marrons
wij zwerflandbouwden een leven op
en zie nog altijd mijn nazaten in de binnenlanden van Mama Sranan
Uit: Dean Bowen, Bokman, Uitgeverij Jurgen Maas, 2018
Nicolaas Porter – Mio
Lees hier de interpretatie van dit gedicht door Ellen Deckwitz in NRC van 25 januari 2018
RSS
Facebook
Twitter
