De Willemsvaart door Panama
door Atte Jongstra
In De Curaçaosche Courant van 5 februari 1825 verschijnt een opmerkelijk gedicht: ‘Op het Nederlandsche gezantschap naar de republiek van Colombia’. Voor ons in 2016 is dat even schakelen. In 1825 staat Willem I aan het roer, sinds 1815 koning van een groot Nederland (inclusief België en Luxemburg). Ook wel koopman-koning genoemd, koperen koning (vanwege alle in Zuid-Nederland rondgestrooide centen, oortjes en stuivers), in satirische prenten en geschriften ook wel Wim Kaaskooper geheten.
Willem was als lid van het onaanzienlijke huis van Oranje door het Weense Congres opgebombardeerd tot zetbaas van een geconstrueerde bufferstaat tegen een eventuele nieuwe Napoleon. We kennen hem ook als vaderlands kanalenbouwer (Willemsvaart, Willemskanaal, Groot Noord-Hollands Kanaal, etc.) en dat hij ten slotte met zijn autistische en paranoïde autocratie binnen vijftien jaar België wist kwijt te spelen, vervult ons nog steeds met spijt. Niet direct een Macher met succes, onze eerste koning. Maar Willem I als buitenlandpoliticus? De zondagspoëet in de 1825-editie van De Curaçaosche Courant zingt: ‘Zoo is dan eind’lyk ook het tydstip eens verschenen,/ Dat zich Colombia met Neèrland kan verëenen,’ Huh? Schakelen dus.
Lees hier de bespreking door Atte Jongstra van Sytze van der Veen, Groot-Nederland & Groot Colombia 1815-1830. Uitgeverij Verloren, 272 p. € 25,-
RSS
Facebook
Twitter
