De Kicks voor Niks van Nina de la Parra: ‘Lekkere seks met jezelf’
door Nina de la Parra
‘Als je seks hebt met iemand is er daarna soms toch ineens een relatiedrama met die persoon. Want hij kan je bijvoorbeeld niet laten klaarkomen. Of het duurt allemaal maar en je denkt: dit duurt me te lang. Want seks duurt soms gewoon superlang.
„Maar als je masturbeert heb je altijd een kick voor niks. Je hoeft je nooit te vervelen, zeker niet als vrouw. Het vrouwelijk genot is heel veelzijdig. Niet alleen in kleuren, er zijn hele paletten die je kunt onderzoeken. Gewoon thuis, met een hand of met twee. En je fantasie natuurlijk. We zijn wat betreft de fantasie niet ver gekomen in porno. Het gaat altijd over infantilisering van vrouwen: het is of dominatrix of hete slet.
„Daarom ben ik fan van masturberen zonder porno. Zoek naar je eigen fantasie, naar wat je opwindt. Een onderzoek dat veel jonge vrouwen in hun puberteit overslaan, volgens mij. En masturberen en over je fantasie nadenken is nou precies iets wat goed thuis tijdens corona kan plaatsvinden, want je bent toch alleen. Stap een is dat je moet beseffen dat er niets schaamtevols is aan masturberen en aan genieten van seks. Dus ga gewoon liggen, niet meteen tweedimensionaal masturberen, maar eerst eens nadenken over de vraag: ‘Als ik het allemaal voor het zeggen had, wat gebeurde er dan in mijn fantasie?’ Er is niets verkeerds aan om dan voor submissive te gaan, als je maar zelf hebt gekozen voor wat jou een kick geeft.
„Ik begon ermee toen ik vier was, maar veel jonge meisjes masturberen volgens mij helemaal niet. Jongens hebben elke dag hun lul een paar keer in hun hand als ze naar de wc gaan. Terwijl meisjes om hun vagina te leren kennen, erin moeten. Het is heel iets anders of je je geslacht steeds in je hand hebt en elke dag een paar keer kan zien, of dat je erin moet. Vaak doen ze dat dan pas voor het eerst als ze ongesteld worden. En dan krijg je dat nare gehannes met droge tampons, wat ook nog eens pijn doet – en menstruatie is sowieso al omgeven met schaamte.
„Om dat hele onderwerp vagina en masturbatie zit een door de samenleving ingefluisterd ongemak. Jonge meisjes delen niet met elkaar, is mijn ervaring: masturbeer jij elke dag en hoe dan? Het is dus van: én ik weet niet wat ik lekker vind én ik raak mijn eigen lichaam niet aan. En daarna ga ik naar bed met een man. Tja, dan weet je dus niet hoe je moet klaarkomen. Jongens halen vaak hun hele educatie uit porno, dus hoe moeten die weten hoe je een vrouw laat klaarkomen?
„Bij heel veel jonge mensen is dit misgegaan, weet ik van mijzelf en vrouwen uit mijn omgeving. Sommige meiden komen gewoon nooit klaar bij hun vriend. Awesome for you als je lesbisch bent, want dat schijnt heel anders te zijn. Ik ben hetero en ik hoor van mijn lesbische vriendinnen dat ze te gekke seks hebben – maar ik dwaal af.
„Lekkere seks met jezelf lijkt op therapie en meditatie: het is aan jezelf werken. Voor meer zelfkennis en voor een beter seksleven, ook voor hun vriend, hoeven vrouwen niet te waxen en te scheren, ze kunnen beter gaan masturberen. Vrouwen worden zo geshamed over hun lichaam, de geur van hun vagina en het haar tussen hun benen, het is één grote schaamtetrip. Mannen hebben dat tegenwoordig misschien ook denk ik, alhoewel: ik heb echt wel een paar mannen meegemaakt die best smerig waren en niet onzeker. En die gaan echt niet van tevoren zeggen: ‘Oh sorry, ik heb mijn ballen niet gewassen – wil je het alsnog?’
„Dit probleem ligt helemaal bij de vrouwen, vind ik. Zolang wij onze orgasmes faken, gebeurt er niets voor ons. Daar zou de overheid nou eens wat aan moeten doen. Elke dag met busjes door de straten rijden en omroepen, met zo’n megafoon: ‘Alle vrouwen naar binnen, het is vijf uur. Een half uur masturberen allemaal, tussen vijf uur en vijf uur dertig’. Dat zou oh zo vet zijn. Dat is de wereld waarin ik wil leven.”
[Tekst ontvangen via Pim de la Parra]
RSS
Facebook
Twitter
Zeer gedurfde mevrouw Nina de la Parra,
Waarom ik in mijn aanhef gedurfd ontleen, wil niet zeggen, dat ondergetekende
het oneens is met uw bevindingen/onderzoek. Wij leven in het jaar 2020 en veel
vouwen/mannen, hebben zich voor en na de adolescentie periode onvoldoende
voorbereid op de ontwikkeling van het biologische verandering van het lichaam.
Daar ging het flink mis. Ouders, vanwege hun eigen nogal conservatieve opvoeding,
( hoe modern zij ook overkomen) hebben ondanks hun opgedane kennis en schaamte
niet het lef, om zich te verdiepen in hetgeen u aangeeft met uw wijze woorden.
Ik ben het zondermeer het met u eens, dat het therapeutisch en mediterend aanvoelt.
Met dank voor uw zeer doordachte uiteenzetting, de heer S.Marhé.